Toch nog een Blog bericht... de terugreis en een eerbetoon aan Jan.

 Lieve volgers

We zijn sinds maandag 3 oktober weer thuis in Hellevoetsluis. Het was een lange reis, op zaterdag vertrokken we uit Skogli, het huis winterklaar achterlatend. 

We reden in de stromende regen naar Arendal dat 65 km voor Kristiansand ligt. Het was een heel eind en heel vervelend rijden. Het hotel was prima, we kregen's avonds lekkere soep en broodjes en 's morgens een zeer uitgebreid ontbijt. De volgende morgen was het prachtig weer en we waren al vroeg bij de boot. Er waren niet veel auto's aan boord. 

Vertrek uit Skogli met regen...

Tot aan Arendal hadden we regen, dan is 500 km erg veel!

Even een tankstop....Het land van de Tesla's.....

Aankomst bij de terminal.

We moesten lang wachten...we waren dan ook uren te vroeg!

Maar gelukkig hadden we gezelschap van een mussen familie...

Gewend dat ze eten kregen vanuit de wachtende auto's...ze aten brood uit mijn hand.

Om 13.30 boarden...

Aan boord eerst maar wat eten...verlaatte lunch.

Om 14.30 uur vertrokken we...nu nog een gladde zee....

We hadden deze keer een luxe hut geboekt. De vorige keer hadden we een eenvoudige hut, waar de bedden een soort slaapbanken waren! Dat nooit meer dachten we toen!

Het was een prachtige hut! Ruim, met tv, koelkast en grote ramen. Een deur op de gang die  direct naar het zonnedek ging.

Helaas verliep de overtocht met schommelen op de hoge golven van de Noordzee!

Het zonnedek was hier nog leeg.... later zaten er veel mensen in het zonnetje bij het buiten buffet met een drankje.

Om 9.30 uur kwamen we maandag aan in de Eemshaven. We hadden afgesproken om 's middags mijn neef Jan en zijn vrouw Nellie te bezoeken in Ede. Jan was al geruime tijd ernstig ziek en het zag ernaar uit dat hij binnenkort zou overlijden. We zijn daarom twee weken eerder uit Skogli vertrokken omdat we graag afscheid van Jan wilden nemen nu hij nog aanspreekbaar was.

Het was een warm en waardevol samenzijn en ondanks het afscheid nemen hebben we ook nog gelachen. We zijn heel blij en dankbaar dat we op deze manier afscheid van Jan konden nemen. Drie dagen na ons bezoek is Jan overleden.

Jan is bij jullie Blog-lezers een bekende. Hij schreef vorig jaar diverse columns als reactie op onze belevenissen in Skogli. Op zijn eigen manier: spelend met de taal en met veel humor heeft hij velen van ons vermaakt met zijn commentaar op ons Noorse leven.

Het is ontstaan toen we een paar jaar geleden problemen hadden met onze waterbron en Jan inhaakte op onze Blog. Dat ging als volgt. Hij kwam met een aangepast gedicht van de schrijver John "O Mill uit de bundel Dubble Dutch. Het ging over de Put van tante Eefje.

Heb jullie blogs met stijgende verbazing en bewondering gelezen. Zal maar niet meer in de blog zelf reageren, om niet meer ergernis te wekken dan jullie lief is.
Heb wel een kleine parodie gemaakt op een bestaand gedicht van John O’Mill

Daar in Skogli, in die waterput 
Verdronk onze tante Eefje
Nog jaren later
Dronken Hans en Riekje
het water
door een zeefje

Kijk uit naar jullie volgende blog
Groeten, Jan

En zo volgden er nog vele columns. Als dank daarvoor heb ik een boekje van John O'Mill aan hem gegeven.

Jan was daar erg blij mee en hij vroeg mij om een persoonlijk woord in het boekje te schrijven. Daar heb ik over nagedacht en ik heb een gedicht gemaakt in de stijl van John O' Mill. Helaas heb ik niet meer de gelegenheid gehad het bij zijn leven te geven. Daarom nu in deze Blog, als een eerbetoon aan Jan.

Lieve Jan.

We hebben van je columns genoten. Jouw humor zal me altijd bijblijven. 

Ik zal je missen, lieve neef.

Skogli bulletin 12 september - 25 september 2022

Lieve volgers.

Het is weer tijd voor een nieuw bericht. De herfst is nu wel aanwezig in Bjørånes. Op 13 september zijn we een dag naar Lillehammer geweest. Mooie tocht over de fjell, het was mooi weer die dag en alles was al geel gekleurd om ons heen. Bij Lillehammer kwamen we langs de ingestorte brug, die wereldnieuws was! In Lillehammer bij Biltema, een grote zaak met artikelen voor: bouw, tuin, sport, boot, huishouden, electronica, auto, enz. We hadden materialen nodig voor het hok met de drinkwater unit in de kelder dat Hans wilde gaan maken.

Ik had de verfkwasten nog nat...dus de kozijnen van de voorkamer van binnen geverfd. Ook daar had de zon haar sporen nagelaten. En daarna maar de benedenramen aan de buitenkant wit geverfd. De verf was behoorlijk verweerd en gebarsten na vele jaren zon, regen en vorst.

Zaterdag 17 september gingen we naar de Folla. Daar was Erik de Noorman met zijn visvrienden Siemon en Peter. Via de toeristische route naar Folldal gereden. Mooi weer, bij het Utsikt op de blauwe bergen gestopt en naar de al  besneeuwde bergtoppen gekeken! Op de visstek was het best koud! Af en toe een zonnetje. De mannen hebben goed gevangen en met elkaar hadden we een fijne dag. Ik heb niet lang n mijn stoeltje gezeten maar om warm te blijven ben ik dennenappels gaan zoeken. Wonderlijk dat op een ( nu droge ) rivierbedding bomen groeien. Ik kon de dennenappels van de bomen plukken! 's Avonds hebben we bij de mannen gegeten. In hun eenvoudige camping hutje heeft Erik met minimalen middelen ( twee pits komfoor) een heerlijke pasta klaar gemaakt Als hoogtepunt van de dag kregen we vers ingevroren, gefileerde zeevis overhandigd! Met liefde gevangen door de mannen toen ze de dagen hiervoor aan de kust visten. Het was heel gezellig en lekker warm na een dag kou! 

Hans is aan het hok voor de waterleiding begonnen. Veel passen en meten! We hebben de planken van het afgebroken achterbalkon kunnen gebruiken. Zo staat het balkon nu gerecycled in de kelder. Het was dagen werk... Ik heb in die tijd het plafond van het afdak afgelakt.  Dat is in een dag gelukt, dankzij de laag grondverf die ik er eerder op geverfd had.We hebben nog steeds last van de specht! Hij heeft op zolder twee grote gaten gemaakt. We denken dat hij een plek voor de winter aan het maken is. 

De eerste nachtvorst hebben we gehad, alles was wit van de rijp. De vogels krijgen nu ook voer van ons. De hele dag een af-en aan vliegen van kopmezen, koolmezen, gaaien, eksters en voor ons onbekende bruine vogeltjes. De kopmezen blijven op de zaadsilo hangen als je die wegneemt om te vullen. Totaal niet bang! De kachel brandt nu ook overdag... voor we hier weggaan moeten we het gekapte hout kloven voor het volgend jaar. Het brandhout raakt op!

Deze hoge berk kozen we uit om brandhout te worden.

Het was een taaie rakker...bijna helemaal doorgezaagd en niet willen vallen!

Je ziet aan de zaagsnede dat hij bijna doorgezaagd was... Hans heeft hem om moeten duwen.

filmpje op You tube via:  https://youtu.be/YwKe2cdVs6k

Hij viel keurig in de goede richting...op het land, over het kreekje.

De stam in stukken gezaagd en naar de weg gedragen. Met de aanhanger opgehaald.

Nu nog kloven en dan de schuur in om te drogen. Best een hele stapel van zo'n boom.

Onze buren waren grootouders geworden. Een kaartje naar hun huis gebracht voordat we naar Lillehammer gingen.


We gingen de fjell over naar Ringebu. Hier was het al een gele wereld.

Wat ik zo mooi vind is de grijsgroene kleur van de kosmossen op de bergtop.

En dan het rood van de dwergberkjes.

Prachtig die twee rode bomen!

Hier zie je goed het grijsgroen en rood...

Hoe vaak zijn we hier al geweest? Het blijft mooi en je blijft foto's maken....

De top...helder weer...je kon de Jotunheimen zien.

De steen waar heel wat mensen die met ons de fjell bezochten op gezeten hebben.

Wij dus ook!

En daar ligt Ringebu.

Bij Ringebu via RV 6 naar Lillehammer. Dan rijdt je langs de ingestorte houten brug. Foto vanuit de auto genomen, het regende. De brug hebben ze met stenen verzwaard zodat hij niet weg kan spoelen.

Bij de Biltema zaak zagen we deze vogelhuisjes...idee om zelf te maken! 

Winterartikelen staan al klaar...deze slee zagen we wel zitten voor Joost en Anne!

Met de aanhanger hebben we al heel wat bouwmateriaal gehaald. Af en toe de bandenspanning controleren is dus noodzakelijk...

Balkhout kopen en een pak "piepschuim" blokken om een isolatie kast in de kelder te maken voor de waterleiding.

Zaterdag 17 september, dagje naar de Folla. We namen de toeristische route en bij het Utsikt deze foto gemaakt. De blauwe bergen, de nationale trots van Noorwegen. Er ligt verse sneeuw op de bergtoppen.

We komen hier in de buurt van Folldal. Ook hier hebben de bergen een witte hoed.

Bij Grimsbu worden de schapen verzameld uit de bossen. Half september gaan ze op stal en half juni weer naar buiten. De winter is lang in deze Noordelijke streek.

Het is hier zo mooi nu...de bergen zijn grijsgroen van de kosmos en rood van de dwergberken.

We zijn hier op de visplek aan de Folla. Nu de mannen zien te vinden...

Gevonden! Erik de Noorman, Peter en Siemon die in het water staat.

Ieder zocht zijn plekje... hier staat Hans en in de verte zie je nog een figuurtje staan


Filmpje te zien op Youtube via :       https://youtu.be/IzPCKgOoXaM

In deze prachtige omgeving je visje vangen....

Een prachtige vlagzalm, en nog een grote ook!.


En hij is weer vrij om naar zijn vriendjes te gaan....


Ik heb even aan de trui van Margot zitten breien. Met een steen op het patroon tegen het wegwaaien.

Het was voor mij te koud om lang te zitten. Ik ben dennenappels gaan verzamelen. Hier kon ik ze zo van de boom plukken! Scheelt bukken.


Ik zocht kleine appeltjes om kransen van te maken.

Siemon in actie!

Hans bindt een nieuwe vlieg aan en Erik met oranje pet staat erbij.

Erik in zijn element!

Het vissen zit erop...Het werd koud en het werd etenstijd.

Op naar de hut die de mannen gehuurd hadden.

Een gezellige hut, lekker warm en heerlijke kookgeuren omringden ons...

Erik weet een heerlijke pasta te bereiden met zeer beperkte kook mogelijkheden.

Krappe bedoening in de keuken!

De saus wordt even geparkeerd in de gootsteen.

Het was een heerlijke pasta, lekker pittig met cayenne peper!

Als hoogtepunt van de dag kregen wij een enorme berg ingevroren zeevis overhandigd!!!

Met liefde gevangen en gefileerd voor ons.

Zondag...een zonnige dag! De toppen van de berken kleuren geel...

                     Hans zit dagen in de kelder... een vorstvrije kast maken om de waterleiding niet te laten bevriezen. Dikke piepschuim platen dienen als isolatie.

Prachtig weer ...nu de kans om het plafond af te lakken...Ik sta dus op de ladder met de verfbak op de balken onder handbereik.

                                        

Dankzij de grondverf als eerste laag ging het aflakken drie keer zo snel! In een dag was het klaar.

Toen ik even naar de hut liep kwam er iets zwarts voorbij fladderen...bleek het een vleermuis te zijn die met een vleugel vreemd onder zijn lijf gevouwen op de grond ging zitten...niet goed!

Met een restje witte verf de grijze pilaren onder het balkon maar gelijk wit geverfd.

Nu de kwasten nog nat zijn heb ik de ramen beneden opnieuw wit geverfd. De laatste verfbeurt is zeker 10 jaar geleden. De verf was gebarsten door de inwerking van zon en vorst.

De binnenramen aan de voorkant krijgen ook een opknapbeurt...

We worden nog steeds geterroriseerd door de specht! Links boven het raam het gat op zolder met aluminiumfolie dicht gestopt. In de hoop dat het afschrikt. Rechts bij de regenpijp twee grote gaten...die moeten we dichtmaken. Het isolatie materiaal lag op de grond.

Dit gat heeft de specht bij de nok van het dak uitgehakt. Hier kan het niet veel kwaad....Hij zoekt een schuilplaats voor de winter!

Dit gat zit ook op zolder bij de vloer, aan de zuidkant van het huis. Dit moet wel dichtgemaakt worden.

De eerste serieuze nachtvorst... alles was wit van de rijp.

De vogels zijn nu extra blij met het zonnebloempitten voeren...

Als Hans de silo pakt om te vullen blijven de kopmezen er gewoon aanhangen!

                                De kast is klaar...Leuk detail: het hout komt van het oude gesloopte balkon. Nu staat het  balkon gerecycled in de kelder als kast.

Winterklaar! Er komt een kacheltje in die de boel op 5 graden houdt als het vriest.

    

Het kacheltje hangt aan de wand...laat de winter maar komen!




Het kleurt op de bergen...de knalgele  berken tussen de donkere dennen
 en af en toe een rode boom ertussen...lijsterbessen...

Elke dag zie je het geler worden...  

En paddenstoelen...

Deze stonden naast de hut.

Vandaag, zondag 25 september, een tocht gelopen. Het zal voorlopig de laatste mooie dag met zon zijn... de voorspelling is elke dag regen komende week. We hebben er van geprofiteerd. We zijn tot 751 meter geklommen.

Een dode boom!!! Die kan ook mooi zijn...

Een heel ander landschap dan de vorige berg die we beklommen. 

Het hele terrein was bedekt met bosbessen....nu zijn de blaadjes rood. Er zaten nog heel veel bosbessen aan! Onderweg een handje plukken en opeten.

We waren op de eerste top. Tijd voor een foto...


Het was een zware klim van anderhalf uur!! Even uitrusten...

En wat eten en drinken...

De tocht ging nog verder, maar gezien de tijd zijn we terug gegaan. Volg weer de blauwe lintjes...


Het rendiermos is nu bijna wit!


Het pad naar beneden leek veel langer dan omhoog!


De stappenteller ging bijna op tilt! 11.640 stappen!

Lieve mensen, dit is ons laatste Skogli bericht dit jaar. We gaan eerder dan gepland naar Nederland. Op 3 oktober zijn we weer thuis. De reden is dat mijn lieve neef Jan ernstig ziek is en wij willen hem zeer binnenkort gaan bezoeken. 

Liefs van ons,  Hans & Riekje