Lieve volgers.
Het klinkt vreemd: vakantie in vakantieland. maar toch zijn we een week naar de kust gegaan. Daar leek het beter weer te zijn, in ieder geval droog! We hadden met Hans zijn visvriend Hans van Dijk en zijn vrouw Wilma afgesproken op een camping in Sunndalsøra in Møre og Romsdalen. De reis ernaar toe was prachtig, al zagen we onderweg nog veel wegreparaties vanwege de wateroverlast. Op camping Furu Laksvald huurden we een hytte ( helaas zonder water aansluiting.) Gelukkig was het Toiletgebouw dichtbij...
Wilma en Hans stonden met hun caravan op het kampeerterrein. We zijn daar drie dagen gebleven en we hebben mooie tochten gemaakt. Helaas was het vissen niet mogelijk omdat er een bacterie in het water zat die bestreden werd met een chlooroplossing.
We besloten verder naar de kust te gaan in de hoop dat de mannen in de fjord zouden kunnen vissen. Hans en Wilma kenden daar een camping waar ze vroeger met hun kinderen vaak geweest zijn. Deze Eira camping is al lange tijd gesloten omdat het echtpaar dat de camping runde al op leeftijd is. We gingen er naar toe en maakten kennis met het echtpaar. Ze verhuurden alleen nog aan bekenden en dankzij de bemiddeling van Hans konden we daar een prachtig huis aan de zalmrivier de Eira huren. Deze rivier werd ooit bevist door de koning van Noorwegen op zijn privé stek. Vergunning om daar te vissen is onbetaalbaar. Daarbij kwam nog dat per 1 september het visseizoen gesloten is.
We hadden een paar mooie dagen ondanks dat het niet zulk mooi weer was als verwacht. De Hanzen hebben twee keer gevist in de fjord en helaas weinig gevangen: twee lipvissen. We hebben elke dag heerlijk gegeten in restaurant van Dijk, waar we verwend werden met de lekkerste maaltijden. En die werden bereid in de caravan of buiten onder de luifel. Natuurlijk hebben we wel vis gegeten...(diepvries) kibbeling van Hans, gemaakt volgens eigen recept.
We waren er echt een weekje uit...genoten van de prachtige omgeving .... Het fjorden gebied is heel bijzonder met hoge bergen die bijna loodrecht uit zee oprijzen. Dat hebben we toch al die jaren best wel gemist ontdekten we.
We hadden een fijne week met Hans en Wilma die we hierbij nogmaals bedanken voor hun fijne gezelschap en hun heerlijke kookkunst!! Zondag gingen we weer terug naar Skogli.
De herfst was daar al zichtbaar...gele blaadjes aan de berken en om ons heen zagen we vele soorten paddenstoelen. Wat we ook zagen was niet zo mooi: onze sneeuwhaas was opgepeuzeld en zijn resten lagen verspreid bij de schuur. Heel naar, maar het is de natuur. We vroegen ons wel af welk dier dit heeft kunnen doen. Een vos, een veelvraat of een wolf? We zullen het nooit weten.Hier volgt het foto verslag.
Aan de kust zou het beter weer zijn...we besloten richting Kristiansund te gaan. Daar stonden Wilma en Hans van Dijk op een camping...We spraken af elkaar te ontmoeten op camping Furu in Sunndalsøra.
Maandag 28 augustus gingen we op weg. Hier reden we op rijksweg RV 3, naar Alvdal.
 |
Bij de brug over de Folla, bij Grimsbu. De Folla stond heel hoog....moeilijk om te vissen. |
 |
Het landschap veranderde...hoge bergen en steile hellingen... |
Naar beneden , 9 % helling.
 |
Deze stenen waren van boven naar beneden gespoeld en lagen op de weg. Hier waren ze aan de kant geschoven door een shovel.  |
Op de E6, net voorbij Hjerkinn. Hier werd het steeds bergachtiger...
Beneden stroomt de rivier de Driva, we reden hier op Sunndalsvegen.
 |
Hier kon ik een foto maken, even op een parkeerplaats gestaan. |
De Driva is een mooie zalmrivier. Helaas kon er niet gevist worden door een bacterie in het water.
We zijn even gestopt bij een brug over de Driva
Ook hier was de oever overstroomd geweest.
 | ||
En verder op provinciale weg Fv 70....
 |
En er werden weer foto's gemaakt.
Maximaal gewicht wat over de brug mag rijden.
Het stroomde hier ook hard...
Aankomst op Furu camping, niemand te zien. Op een brief op het raam stond dat we een telefoonnummer moesten bellen. Daar kregen we instructies.
De sleutel van de hytte 9 lag in een postbox die we zelf moesten pakken. ( hoe Noors!)
 |
Deze camping staat bekend om de vangst van zalm in de rivier. |
We huurden een knus uitziend huisje
De slaapkamer met stapelbedden...niet zo comfortabel.
Het interieur zag er heel anders uit dan op Skogli! De bank was een uittrekbare sofa die Hans gebruikte...Ik had het breedste bed in het kamertje.
De camping was mooi opgezet, alleen jammer dat die aan de weg lag.
Het uitzicht vanuit het huisje was prachtig. Bijna loodrecht rezen de bergen omhoog.En je ziet een paar gletsjers liggen..En een waterval die je hoorde ruisen.
Een heel oud bakhuisje stond op het terrein. Vooraan zie je een slijpsteen.
Bij aankomst op de camping werden we gelijk uitgenodigd door Hans en Wilma om bij hen een hapje te komen eten....Dat lieten we ons geen twee keer zeggen!!! Wat een welkom!
 |
We hebben getoost op onze vriendschap en op ons geliefde Norge. |
De volgende morgen dronken we bij ons koffie met lekkere koek.
 | |
| We spraken af dat we 's middags een tocht zouden maken. Hans en Wilma kennen deze omgeving goed.
Heel veel paddenstoelen stonden in er het gras...  |
Dinsdagmiddag maakten we een tocht in de omgeving...naar Øksendal.
Onderweg even stoppen en overleggen...Hans van Dijk was onze reisleider.
Weg: Fv 310 in Øksendal ( Fylkes vei:provinciale weg) We reden achter Hans en Wilma aan.
We kwamen uit op een doodlopende weg....dit bleek een prive terrein van de commune. Deze
plek heet Brandstadbu.
We kwamen in Øksendal, op een brug over de rivier Usma.
We reden weer verder...langs Øksendal Kirke.
Naar de haven gereden. Øksendallsøra.
De huisjes aan de haven zijn boothuizen voor de vissers. Op deze plek wordt de gevangen vis schoongemaakt.
Ik moest even poseren...
Even gestopt voor wat foto's.
Ik liep een stukje stroomafwaarts langs de rivier. Het was overal zo mooi...ik zag steeds foto momenten.
We stonden hier op de parkeerplaats bij Innerdalen, dit wordt de mooiste vallei van Noorwegen genoemd.Veel wandelaars starten hier de voettocht naar Innerdalen.
Dit gebied heeft hele hoge bergen met pieken waar eeuwige sneeuw op ligt.
En 's avonds konden we weer aanschuiven voor een heerlijke maaltijd in restaurant van Dijk.
Woensdag 30 augustus maakten we een mooie tocht. Hier gingen we eerst tanken, bij Eidsvåg. We reden richting Eresfjord Rv 660.
We reden langs de Eresfjord
Bij deze rustplaats zijn we even gestopt.
 |
Dit gebied staat bekend om zijn fietstochten. Overal zie je fietsen, in tuinen, aan bomen vastgemaakt, tegen een rotswand, enz. deze fiets staat hier, met een Tourboek waar je je naam in kunt schrijven.  Het turbok netjes in plastic verpakt .Wij schreven onze namen erin... |
Indrukwekkend de bergen weerspiegeld in de fjord te zien...Dit is het "echte" Noorwegen.
De twee Hansen wilden hier een hengeltje uitgooien....
Panoramafoto : hier staat Hans...zo mooi een nietig figuurtje alleen in deze sprookjes wereld!
Later reden we links van de fjord de bocht om...
Bij Osen op de brug over de Eira
Informatie over het gebied van de Eira
Reglement van het vissen in de Eira dat de zone's aangeeft.
De Eira is een hele mooie rivier...el dorado voor zalmvissers.
Prachtig gebied hier...
Jammer dat er niet gevist mocht worden...
Het is een heel mooi gebied hier...
Monument voor de makers van Eikedalsveien.
We waren hier aan het eind van Eikesdalsvatnet.
De Eresfjord
Op deze plaats is een rust stop voor de fietstocht.
Alwaar deze prachtige toiletgelegenheid stond...het eerste toilet waar ik een Cezanne en een Matisse en een van Gogh heb zien hangen!
We reden nu op Fv 191, richting Stranda. We moesten door deze tunnel .
En ik bleef maar foto's maken, ook vanuit de auto. Dit punt is vlak voor Eikesdalen.
Heel veel haarspeldbochten en tunnels waar je maar met één auto in kon !!
Deze pas hebben we gereden. Niet geschikt voor bussen en caravans. De tol hebben we niet betaald.
Dit was onze beloning....dit geweldige uitzicht!
Wat voel je je dan nietig als je hier staat!
 |
| Een panorama foto... |
Weer even een stoppunt...
IK sta hier te wijzen naar de kloof in de verte...
We reden over een hoogvlakte....er lag geen sneeuw meer
De weg naar beneden was ook spectaculair...steil en heel smal...tegenliggers niet mogelijk!
Deze brug gingen we over, de rivier komt vanaf een stuwdam.
De stuwdam Aursjødammen. Landschappelijk gezien mooi aangelegd.
Heel hoog, Hans kan van hier af de stuwdam zien.
Zo wordt de elektrische stroom opgewekt...
De rivier loopt het dal in, je ziet de weg die we gereden hebben.
Hans staat op de dam, wij lopen beneden...
 |
Een mooi uitzicht over het landschap... |
Vanaf de brug gefotografeerd.
Hier stroomt het water vanaf de dam weer als de oorspronkelijke rivier het dal in.
Mooi met het licht op het water...
 Dit Dit meertje levert drinkwater. | ||
  En weer naar beneden. Voorzichtig rijden hier...  Nog heel wat bochten te gaan....    Het is een mooie waterval....  |
En zeker deze mooi gevormde rots met golvende patronen.
Deze dag vertrokken we uit Sunndalsøra naar Eresfjorden. Tijdens de tocht van de dag ervoor hadden we de camping bezocht waar Hans en Wilma jaren geleden naar toe gingen. Die camping was al jaren gesloten omdat de eigenaren op leeftijd waren. Omdat zij bekenden waren van de camping eigenaar konden we daar een hytte huren en de caravan kon een plekje krijgen op het terrein.
We reden langs Tinvollfjorden. Vanuit de auto genomen.
| Gestopt voor een lunch. Wilma had in de caravan lekkere warme hapjes gemaakt. |
De camping lag aan de Eira, bij de brug bij Nauste. Daar stroomt de Eira in de fjord.
Deze hytte konden we huren, wat een lot uit de loterij!
 |
Wat een leuk huis en een geweldige ligging aan de rivier. Gelijk een foto maken voor het thuisfront. |
We wisten niet wat we zagen....Dit beeldige huis voor Kr 500,- per dag!! ( 45 euro)
Je keek vanuit je raam zo op de Eira.
 |
De entree...en een zalm boven de deur...  |
Complete badkamer met verwarming...
Met de link naar de Eira, de beroemde zalmrivier waar de Noorse koning een privé stek had.
Tot op de dag van vandaag wordt de eerste gevangen zalm gerookt en bij de Noorse koning thuis bezorgd. Het roken van de vis deed de eigenaar van de camping.
De twee Hansen werden door de eigenaar uitgenodigd in zijn rookschuur te komen kijken. Hier werd de zalm voor de koning gerookt. Je kijkt hier in de schoorsteen omhoog.
 |
Constructie van hout waar de zalmen aan hingen tijdens het roken. Kolbjørn liet hele oude zalmhengels zien.  In Engeland gemaakt... |
Een goed ingerichte keuken....Tot onze grote vreugde ontdekten we een vaatwasser!
De eethoek waar we ons geînstalleerd hebben.
Dit zelfgemaakte vogelhuisje is het vermelden waard....
Het dak is gemaakt van een nummerbord uit de USA uit de staat Missouri...
Deze oude foto stond in de woonkamer. De man in het midden en de vrouw rechts naast hem zijn de eigenaars van de camping, Anne Marie en Kolbjørn in jonge jaren... Sommige van jullie zijn hier vaak geweest en hebben deze bijzondere mensen ontmoet en er zijn zelfs vriendschappen uit ontstaan. Vandaar deze foto...
 |
Ik ben daar gaan kijken en een praatje gemaakt met de eigenaresse die in een hoek van de ruimte zat te breien. Allerlei breiwerk door de lokale bevolking gemaakt en te koop.  Deze COOP is een echte koloniaal winkel.. naast levensmiddelen veel huishoud artikelen, handwerkmateriaal en gereedschap, enz. |
 |
| Bij de voordeur was een schuurtje met de boiler, de stofzuiger en schoonmaak spullen. Daar kon Hans al zijn visspullen in kwijt! |
Ik heb maar een keer buiten gezeten, de zon kwam niet meer in de tuin.
 Op weg naar de caravan stond deze mooie boom, begroeid met elfenbanken. |
 |
De mannen waren vissen en Wilma en ik hebben een stuk gewandeld in de omgeving.
Dit bruggetje moesten we over om weer bij de camping te komen. Over privé terrein naar de weg.
De Hansen waren aan de kant van de fjord aan het vissen,
.
 |
 Een zielig klein visje was de vangst!  Een lipvis.....Niks voor de pan! |
De laatste avond eten met elkaar...al hadden de mannen geen vis gevangen, de COOP bracht uitkomst met diepvries koolvis en kabeljauw...
 | ||
De kibbeling die Hans daarvan maakte was onovertroffen.  Volgens speciaal recept....
 |
Het hele kampeerterrein voor onszelf.
Op zondag 3 september gingen we weer naar Skogli.
Afscheid van de hoge bergen.
Op de terugweg reden we langs de Folla....die begon te zakken.
Het was een paar dagen droog....de boer kon het land weer op met de tractor.
Het landschap van Østerdalen...
We waren weer thuis in Skogli....
Omdat we binnenkort weer in Nederland zijn zal dit het laatste blog van dit seizoen worden... Laat Noorwegen maar winteren...
Skogli, we hebben van je kunnen genieten en we hopen je na de winter weer te mogen bewonen.
En aan jullie volgers: fijn dat we onze belevenissen met jullie konden delen.
Liefs van ons.
Hans & Riekje
