Een paar dagen naar Alvdal van 5 t/m 7 september.

                                                                                     

Lieve volgers.

Na onze week vakantie was daar gelijk al de afspraak om maandagmorgen de sitteklipper op te halen bij de garage. Vier gloednieuwe banden en een servicebeurt rijker!!

 Het kostte ons meer moeite om dat ding van de aanhanger te krijgen dan erop. Ik heb er maar geen foto's van gemaakt, Het was best riskant zo'n machine van 260 kilo op een door ons in elkaar geknutselde afrijplaat achteruit te laten rijden. Maar het is ons gelukt! Hans heeft gelijk maar het inmiddels veel te lange gras gemaaid. 

We waren een paar dagen thuis toen we zagen dat het heel mooi weer zou worden bij Alvdal. Hans en Wilma van Dijk wilden nog een paar dagen met ons optrekken en kwamen naar de camping in Alvdal. Daar hadden wij een kleine hut gehuurd. 

Het werd inderdaad prachtig weer en er kon gevist worden in de rivier de Folla. Na het weekend sloeg het weer om en het regende zoveel dat de rivieren veel te hoog stonden en op veel plaatsten weer overstromingen waren. Tunnels stonden onder water, wegen werden afgesloten en treinverkeer was ontregeld door schade aan het spoor! Ook bij ons konden we dat merken. Het armzalige beekje tegenover onze oprit was een woeste waterval. Ik hoorde hem bruisen toen ik de voordeur opendeed. Hans en ik hebben een dammetje van stenen gemaakt en een stuk van de greppel uitgegraven. Dat was nodig, omdat de waterstroom anders de weg kon overspoelen. De hele weg was sowieso één grote baggerzooi geworden en dat werd nog erger  toen de weg bleek te zijn opgeruwd. Wij waren op weg naar Atna toen we halverwege achter die opruw machine kwamen te zitten. Gelukkig maakte die plaats om ons door te laten, anders hadden we er lang achter moeten zitten.

De foto's vertellen het verhaal verder...

Daar stond hij, op de aanhanger, al keurig vastgesjord, op ons te wachten. En gewassen!!!

De aanhanger aangekoppeld en op weg naar huis.

De auto werd hier aangesloten op apparatuur om de boord computer uit te lezen. We kregen een melding die we niet konden plaatsen.Werd gratis voor ons gedaan. Een top garage!

Even een bakkie doen bij Henny in Atna. Na een paar km. zaten we achter de machine, die de weg aan het opruwen was.

We konden passeren... de andere weghelft was al gedaan zagen we. 

Toen zagen we het bord "Tømmerdrift", dat betekent: houttransport.

 Als waarschuwing dat er vrachtwagens met hout op de weg rijden.  

 

Er wordt weer druk gekapt, berken en dennenhout worden gescheiden. Berkenhout is voor de kachel, de dennen voor de papierindustrie.

 

Zo zag de auto eruit na een ritje Atna visa versa. Of we een rally hadden gereden.

Donderdag 5 september reden we naar Alvdal, het zou daar een aantal dagen mooi weer worden. Alvdal ligt 80 km. noordelijker en de herfst was daar al zichtbaar. We hadden een kleine hut, de grote hut met water en sanitair was al gereserveerd. De caravan van Hans en Wilma stond naast ons hutje, achter onze auto nog net het dak te zien.

We hadden nr.10. De sleutel zat in de deur, je werd gevraagd de hut te betrekken en later kwam de eigenaar wel een keer langs om te betalen. Het nummerbord moest je omdraaien naar de rode kant, dat gaf aan dat deze hut bezet was. Hoe eenvoudig kan het zijn...

We vroegen ons af waarom die reddingsboei aan de hut hing. De rivier loopt achter de hut en er zal maar iemand te water raken...vorig jaar stond het water zo hoog dat de hutten onder water stonden.

De rivier liep achter de hut langs.

Het interieur was heel eenvoudig.  Een koelkast, een kookplaat, een elektrische verwarmingsplaat, twee stapelbedden, een tafel en 4 krukken. Water haalde je in een jerrycan. Ik had gelukkig onze waterkoker meegenomen en borden, bestek, mokken en ons beddengoed.

Knus aan de ontbijttafel...heel wat anders dan Skogli...



En 's avonds werd het koud buiten. In de hut lekker warm op bed een boek lezen...bij gebrek aan leeslampje heb ik mijn telefoon op de lattenbodem van het bovenste bed gelegd met de lamp aan...(kamperen maakt je vindingrijk)

De volgende dag werd er gevist. De rivier de Folla is en blijft een magische plek om te vissen.

Jammer dat de vangst tegen viel. Maar het beleven van in de natuur zijn is minstens zo belangrijk.

De volgende dag was het zoeken naar een goede visstek. Hans en Wilma hadden een geimproviseerde lunch voor ons gemaakt. Met een zak van de Tai.

Het centrum van Folldal. De grote hamer in het perk herinnert aan de kopermijnen uit het verleden. Een mooi monument...

We vonden deze prachtige plek in Grimsbu. Wilma en ik konden in de schaduw van wat boompjes zitten, het was warm in de zon!

Hans2 zit aan de kant, pauze om wat te drinken en te eten. Wilma kwam even kijken...

Was foutje, maar ik vond de foto wel leuk, hier zie je over welke stenen we liepen.

Een onderonsje tussen de van Dijkjes...😀

Tegenlicht opname. Nog steeds prachtig weer en Hans staat hier zo mooi in het water....

Nog meer tegenlicht...mooi effect voor de foto.

Heel in de verte ...Hans2 en Wilma zitten hier op een aangespoelde boomstam.

 Klaar met vissen, nog nagenietend van deze mooie plek.

De twee Hansen uitrustend op de boomstam, het vissen zit erop. Wilma staat in de verte waar wij zaten op de meegebrachte stoeltjes.

Dit was de laatste dag van ons mini tripje dat we afsloten bij de 3K's met een løvstek en een ijsje toe. 

Dank Hans en Wilma voor jullie fijne gezelschap en vooral...het lekkere eten 's avonds bij de caravan.

Zaterdag avond in de schemering, maar net voor echt donker weer thuis.

De zon ging heel wat vroeger onder..om 20.30uur

Thuis zijn daar weer de klusjes die gedaan moeten worden. Het raampje van de hut heeft weer glas en is met traditionele stopverf vastgezet. Dat viel vies tegen om dat netjes te doen.
Het volgend jaar wil ik de ramen goed restaureren, maar dan met een kitspuit!!

Nog een klus...het door sneeuwhazen afgeknaagde hout in de teerbeits zetten. Dat zal twee keer moeten want het dekte niet gelijk.



's Morgens deed ik de voordeur open en hoorde ik water ruisen...Dat kon alleen het beekje zijn tegenover de oprit.

Daar kwam zoveel water naar beneden, het liep bijna over de weg.


  
Hans diept de greppel uit om de afvoer beter te maken.

Dit is de waterval bij het huisje van Ole, een enorme hoeveelheid water.

We zijn gelijk maar even bij het afvoer rooster gaan kijken... Verleden jaar was dat verstopt en hadden we een dijkdoorbraak,die de tunnel onder water zette.

We ontdekten daar deze bijzondere paddestoelen.

Velen van jullie zullen dit herkennen...Het huisje van Ole en Zofia. Het is verkocht. De nieuwe eigenaar heeft er al heel wat aan verbeterd.

De melkfles, die ik kocht bij de melkboerderij, heeft een mooi plekje in wat vroeger het melkkamertje was.

We kregen van Erik de Noorman  heerlijke, gefileerde zeevis. Ik heb er kibbeling van gemaakt.

Het bessen plukken is voorbij. De aalbessenoogst overtrof die van de bosbessen.

Misschien niet zo goed te zien...maar we zagen sporen van elanden in het gras. Je kunt zien dat ze een paadje hebben gemaakt naar de overkant om van de berkenbomen te eten.

Het was ineens zomer!! Korte broek aan en met factor 30 ingesmeerd.

Hans heeft bij Henny de houtklover opgehaald. Er ligt nog een boom in het land die we moeten verzagen en klieven.

Hij kreeg er een fiets bij cadeau!!! Wel fijn voor Hans om te kunnen fietsen voor zijn conditie

Het wordt kouder 's nachts... Vrijdag 13 september de eerste nachtvorst. Een dikke laag ijs op de auto! Maar ook...kans op Noorderlicht!!!



Om 23 uur stonden wij op het achterbalkon in de ijzige kou! En daar was het...zoooo lang op gehoopt : Het NOORDERLICHT !!!!!!!!!!!

Woorden schieten te kort...

MAGISCH!!!

En dan ineens weer groen!

Moeilijk om met de camera dit goed scherp weer te kunnen geven...

Wat ben ik blij en dankbaar dat we dit op ons eigen balkon mochten waarnemen!!

Dit lijkt me een mooi besluit. 

Tot het volgende blog...

                                                                                                 Liefs van Hans & Riekje