dinsdag 7 juni 2016

vijfde week Skogli





Lieve mensen.

Alweer een week voorbij....wat hebben we allemaal gedaan? Beetje geklust, gevist en van het mooie weer genoten. Terwijl in Nederland de hoosbuien niet van de lucht waren, hadden wij hier een kleine hittegolf! 25 tot 30 graden!
Als hoogtepunt van de week was daar de onthulling van buurman Ole's hout-kunstwerk, waar wij speciaal voor waren uitgenodigd. 
We hebben een fietstocht gemaakt bij Sollia, gevist in de Glomma, het gras gemaaid eerste keer!! en hout gekliefd. De berg op geweest om een oud bergpad naar de jachthut van Mathiesen te markeren met rode lintjes. Ja, je moet er wat voor over hebben om je gasten te vermaken... 
Hier volgen de foto's en het verslag. 


De eerste vis poging in de Glomma...
We zagen deze otter- pootjes aan de waterkant.....

We blijven ons verwonderen over het licht 's nachts

1 juni 2016,  Ole Kristian ( 84 jr.) en Vedkongen genoemd (houtkoning) onthult zijn houtkunstwerk...

De verslaggeefster van de krant VG is er om een reportage te maken , en ze helpt Ole met het weghalen van het dekzeil. Zofia kijkt op afstand toe!

Møy, de VG dame, deed erg haar best en nam alle tijd om veel details met Ole te bespreken. De afbeelding is een wiskundige uit de 19e eeuw, en Ole heeft een premie van 1000 Noorse Kroon toegezegd aan de schooljeugd, wie de  naam van deze man weet op te sporen. Vragen over deze Quiz kunnen via de mail aan Ole gesteld worden.

Een uur lang zat Ole in de brandende zon voor het interwiew. Møy nam heel veel foto's en maakte heel wat filmopnames.

We waren zeer vereerd dat we de enige aanwezigen waren. Als buren kregen we een ereplaatsje. En...we konden Zofia bij Ole vandaan houden....het was echt Ole's moment! Hier vertelt hij iets over de formule die geschilderd is...
Dit is het artikel in de VG krant.Duidelijk dat er een Quiz vermeld is die opgelost kan worden met een premie van NOK 1000,-
Een fietstocht gemaakt, vanaf Sollia, aan de overkant van het dal. Daar hadden we eerder een weg zien lopen, en we vonden dat we daar eens moesten gaan fietsen. Maar of het steil was konden we niet inschatten vanaf de overkant.We gaan het zien....
En het was steil!!! Hans heeft nog op een heel steil stuk heel lief mijn fiets naar boven gereden ( aan elke hand een!) We kwamen uit bij deze waterval, waar we ons brood opgegeten hebben en even een rustpauze genomen hebben.
Hier moesten we kiezen...links of rechts? Naar rechts naar beneden, met de wetenschap dat je weer omhoog terug moet, want deze weg loopt dood.
We kwamen bij een verlaten seter, een zomerverblijf, waar vroeger de koeien en schapen geweid werden. Prachtig uitzicht op de bergen van Rondane.
Rechts is het woonhuis, en links een grote schuur, waar nog allerlei antiek gereedschap lag...
Dit is het fundament van het huis...de draagbalken rusten gewoon op grote stenen, met plakken steen opgevuld tot de juiste hoogte....hoezo waterpas???
Er is zelfs ooit electrische bedrading aangelegd ....maar nu afgeknipt.
Maar het is een idyllisch plekje....in de verte zie je het kerkje van Sollia, tegen de berg geplakt. Op de voorgrond een schuurtje of stal van dikke balken en gras op het dak.



De laatste dagen was het gras zo hard gegroeid, we moesten het maaien. Maar we hadden het dagen uitgesteld omdat het zo warm was!! Dat viel niet mee, we bleven de grasbak legen!  En helaas waren er al muggen!!!
Nog meer huishoudelijk werk! Hout klieven.
Staand op de kar met de kliever ( fantastisch apparaat) maakte Hans de stammen klein, en ik schoof ze vanaf de kar ze de kruiwagen.

En zo de schuur ingereden om te stapelen. Nieuwe voorraad voor komende winter. Heel raar om dat met zomerse temperaturen  te doen.
Zondag was een mooie dag om de berg op te gaan. Het oude jagerspad naar de jachthut van Mathiesen is op sommige stukken dicht gegroeid. Onze logees kunnen zo nooit de weg naar boven vinden. Hans heeft wat boompjes omgezaagd en rode lintjes aan de bomen gehangen. Ja,ja, je moet wat voor je gasten over hebben!!!

Bijschrift toevoegen
Bijschrift toevoegen
Zo worden de lintjes aan de boom gehangen....
We hebben bij de jachthut ons brood opgegeten, heerlijk in de zon, en stilte om je heen. Alleen de vogels hoor je zingen en de beek hoor je stromen. Alle sneeuw was weg, ook op de weg niks meer te zien. We zijn een stukje de weg afgelopen naar beneden, en vonden in het gras dit elanden gewei, een zeven- punter!!!En zo liep Hans voor de tweede keer de weg terug naar beneden met een gewei op zijn rug gebonden.
.
Zoooo blij met het gewei!!! Aanwinst voor Skogli
En de lente barst los op Skogli..... Lieve mensen, dit was ons verhaal van afgelopen week..... Hilsen fra Hans &Riekje





     




Geen opmerkingen:

Een reactie posten