De eerste week op Skogli zit erop.
Op 1 mei zijn we hier weer geland na een voorspoedige reis. Gelukkig maar, want we hadden beiden last van een stevige verkoudheid en daardoor weinig energie. De gezonde Noorse lucht zal het wel beter doen worden hopen we.
Skogli troffen we aan in goede staat! Alleen de waterleiding was bevroren, maar de warmtekabel deed na een kwartier het water weer stromen...
We zijn de berg op naar de waterput geklommen om het water aan te zetten. Tot onze vreugde stroomde de put over; hij was dus boordevol. Dus geen zorgen om het water!!! Het huis was op temperatuur door de warmtepomp, die we via een App met een mobieltje kunnen aansturen.
We hadden een reden om op 1 mei hier al te zijn. Zoals eerder vermeld gaat de Noorse spoorwegen ( Bane Nor) een tunnel onder de spoorlijn maken en de weg ernaar toe begint op onze oprit en gaat door ons bos naar beneden richting spoorwegovergang. Daar zijn we niet blij mee, maar na een paar jaar ( kansloos) verweer voeren hebben we er ons erbij neergelegd. Het is voor de veiligheid., maar een investering van 1.5 miljoen Euro voor drie regelmatig bewoonde huizen... Helaas is er hier eind verleden jaar een vrachtwagen aangereden door de trein met dodelijke afloop. De politie vermoedt zelfdoding, maar toch... De grote invloed van de landelijke politiek heeft de bouw van een tunnel daarna doen versnellen.
Nu was er op 6 mei een meeting van Bane Nor voor de grondeigenaren die hierbij betrokken zijn. Eigenlijk zijn wij de enige betrokkenen wat overlast betreft, terwijl wij die tunnel-weg niet gaan gebruiken. Wij hoeven het spoor niet over om ons huis te bereiken.
Na afloop van de meeting ( die in het Noors was en buiten bij de spoorwegovergang gehouden werd ) zijn de drie verantwoordelijke mannen zoals de uitvoerder, de architect en de grondvoorbereider met ons mee naar huis gegaan om de details te bespreken.
Dat werd een prettig gesprek met begrip voor elkaar.
We weten nu wanneer en waar het werk begint. Maandag de 13e worden de bomen op ons terrein gekapt om plaats te maken voor de weg, die gelijk al de diepte in gaat om ongeveer 18 meter diep bij de tunnel uit te komen. We kunnen de bomen markeren die we willen houden voor brandhout , ongeveer 3 grote dennen, en de rest gaat naar de houtfabriek. Uiteindelijk begint eind juli het graven van de tunnelweg bij onze oprit. Daar moeten wij beslist bij zijn, omdat er dan ingrijpende dingen op ons stuk grond gebeuren. Spannend ja!
Nu zijn we vanaf 13 mei een weekje in Nederland, omdat we daar ook belangrijke afspraken hebben die we na moeten komen. We reizen per vliegtuig.
Misschien maar goed dat we het kappen van die mooie grote dennen niet zien gebeuren! Als we terugkomen zien we de stapels stammen wel liggen langs de weg....
Wat nog leuk is om te vermelden: tijdens de meeting met de omwonenden werd ons verteld, dat in het weekend van 15-17 juni de betonnen tunnel elementen geplaatst worden. Het treinverkeer wordt stop gezet voor die dagen. Er zal dan dag en nacht gewerkt worden. Dat geeft lawaai en als je van de herrie niet kunt slapen dan biedt Bane Nor aan op hun kosten in een hotel te verblijven. Waarop Hans zei: "Dan wil ik een hotel op Ibiza", want we stonden in de sneeuw en de wind uit te gaan daar!!! Op de serieuze gezichten van de Noren brak even een zonnetje door bij deze opmerking.
Dat is wat ons op dit moment bezighoudt. Het weer is net als in Nederland, koud en veel wind! Het sneeuwt ook regelmatig....blijft niet liggen gelukkig! We hebben boodschappen gedaan voor een aantal dagen, naar de fjell gereden en daar gewandeld in de sneeuw! Altijd weer een mooi moment! De natuur begint te ontluiken, kleine groene knopjes aan de bomen en af en toe is er een klein sleutelbloemetje of viooltje te spotten...Elke avond wandelen op de weg, winterjas aan en muts op! En gelijk naar de brievenbus...er was al een kaart gekomen!! Dank Ria!!
Hans heeft het druk met de kachels brandend te houden, er gaan heel wat kratten hout doorheen nu. 's Nachts vriest het en overdag is het tussen de 4 en 8 graden...
Hier komen wat foto's ...
Aankomst in Oslo... we stonden beneden vooraan, maar eerst moesten de vrachtwagens eraf.
Zo troffen we Skogli aan...dor gras en kale berkenbomen...en sneeuw op de bergen.
We zagen ook dat er een sensor aan de buitenmuur was geplaatst om trillingen te registreren die beschadiging aan het huis kunnen veroorzaken. Er kan met dynamiet gewerkt worden als ze de weg gaan uitgraven...
Er zijn binnen door Bane Nor video opnamen gemaakt van de wanden, ook op zolder en in de kelder...dit als voorzorg ( bewijs) mocht er schade komen...
Tochtje naar de fjell. Tot aan de tolweg naar Imsdalen is de weg sneeuwvrij, pas half juni gaat de pas open en kun je naar Gudbrandsdalen rijden.
De plasjes zijn nog bevroren, wat wel mooie plaatjes oplevert.

Leuk klusje... verfkleur zelf mengen om de panelen van de hoekkast in de keuken te verven. Proefstukjes op een stuk grenenhout en kijken of de kleur naar wens is.
Het is de kleur van de deurpost maar dan dan veel lichter gemengd....
Op dinsdag morgen zagen we ineens twee kerels met een landmeter op ons erf. Het gaat dus echt beginnen... Ze berekenen de steilte van de oprit denken we...

's Middags moesten we de caravan ophalen, hij stond al buiten voor ons klaar.
's Avonds over het bospad gelopen om te kijken welke bomen er uit zouden gaan en welke we zouden willen houden voor de kachel....Dit mooie oude paadje gaat verdwijnen...
Tussen de bomen door zie je nog een stukje van de schuur.
Woensdag zonnig weer...we zijn met een pot verf de bomen gaan merken die we willen houden als brandhout. Ze leggen de stammen voor ons neer op een plek die wij gaan aangeven. Niet te ver van het huis vandaan.
Je wordt er hebberig van 😋
Daar staan ze ......te wachten op de kap-machine!
En helaas ook de grote den bij de ingang waar het Skogli bord aan hangt dat Floris voor ons gemaakt heeft..... Het bord komt op een andere den te hangen hoor!
Voor de duidelijkheid deze tekening van het plan. ^ Hier ligt onze oprit waar de weg gelijk verdiept wordt. Door ons stuk bos heen naar het gat wat te zien is op de vorige foto. Daar komt de tunnel. De wegen ten noorden van de tunnel zijn toegangswegen voor de paar huizen die er staan. De weg naar rechts gaat naar het huis van Lars ( 800m lang)
Deze is wat gedetailleerder. Heb er een en ander bijgeschreven...
Maar nu houd ik erover op en gaan we genieten van de natuur om ons heen. De spar van tante Hulda doet weer haar best dit jaar....
's Middags mooi weer, een wandeling gemaakt naar de Glomma via het oude Bjoranesset. Het terrein is verwaarloosd en er liggen veel dode omgevallen bomen zoals deze berk.
Daar groeide wel een mooie elfenbank op, een grote!
En een berk met een gezwel aan de bast. Geliefd om uit te hollen om er een schaal van te maken . Het hout wordt ook wel gebruikt voor de heft van een zelfgemaakt mes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten