Lieve volgers.
Laat ik beginnen met een verheugend bericht. Als reactie op onze vorige blog, die in het teken stond van de waterput, schreef mijn neef Jan het volgende bericht.
Heb jullie blogs met stijgende verbazing en bewondering gelezen. Zal maar niet meer in de blog zelf reageren, om niet meer ergernis te wekken dan jullie lief is.
Heb wel een kleine parodie gemaakt op een bestaand gedicht van John O’Mill
Daar in Skogli, in die waterput
Verdronk onze tante Eefje
Nog jaren later
Dronken Hans en Riekje
het water
door een zeefje
Kijk uit naar jullie volgende blog
Groeten, Jan
Er waren trouwens al vragen aan mij gesteld over het uitblijven van de column van Jan. Voor de fans is er goed nieuws: ik heb Jan gevraagd de komende blogs weer van een column te voorzien. En hij heeft ingestemd!!!
=====================================================================
Het verslag..
We zijn nu ruim een maand op Skogli. Na een warme periode hadden we afgelopen weken wisselvallig weer, wel zon maar af en toe een bui. Maar.... in ieder geval beter weer dan in Nederland begrepen we. Deze week stond in het teken van Nederlands bezoek!
Twee visvrienden met hun partners stonden op een camping vlak bij Koppang, 20 km bij ons vandaan. Zij bezochten ons op Skogli en Hans heeft een dag met de mannen gevist.
Later in de week kwam Erik de Noorman met Margot de Noorse grens over. Ook zij vereerden ons met een bezoek...
Afgelopen zaterdag kregen we de uitnodiging om te barbecuen bij hen op de camping. Dat was bijzonder... vier Nederlandse stellen bijeen rond het kampvuur!
Verder is er weer gras gemaaid, boompjes omgezaagd, bosbessen geplukt, jam gemaakt, gevist, een dikke berk omgezaagd...
Hier volgt het foto verslag...
De motormaaier heeft een mankement...de aandrijving van de wielen doet het niet meer. Hans kon het niet repareren, dus werd er handmatig aangedreven...Dat is afzien hoor... we overwegen de aanschaf van een tractor maaier waar je op kunt zitten.De aalbessen worden mooi rood....
En ook de bosbessen zijn rijp! Je moet wel goed zoeken naar plekken waar er veel zijn. Het bessen plukken is best inspannend werk, maar dat wordt vergoed door de mooie stukjes natuur om je heen...Eerst het vuil eruit zoeken.
Daar gaan ze dan... de pan in! Huisvlijt!!
Een andere vorm van husfliden...kerstengeltjes haken voor de kerstgroet van onze Protestantse gemeente Hellevoetsluis dit jaar. Ik niet alleen hoor, een groepje haaksters is hier al mee bezig. Een werkje om lekker buiten te doen, op balkon of aan de waterkant.Ook huishoudelijk werk moet gedaan...de jaarlijkse ramen zemerij...
Skogli heeft vele raampartijen. Welgeteld zijn er op de beneden verdieping 16 ramen, dubbele wel te verstaan. Dat betekend 4 keer 16 raamvlakken zemen!
Die deed het prima!
Jammer dat het ging regenen...maar we zaten droog...en bij het vuur was het warm! ( Let vooral op de bekende maggi fles op tafel!)
De sate was heerlijk...met de verrukkelijke zelfgemaakte warme!! pindasaus!De campingbeheerder bood ons een oude schapenstal aan voor de after BBQ.
De glaasjes whiskey staan al klaar...voor de dames Baileys |
Daarna gemalen koffie van Douwe Egberts in het kokende water strooien. Opkoken en het koffiedroes laten bezinken.Het eerste kopje werd gekeurd...volgens Erik een stevige espresso!
De koffie wordt hier ingeschonken. Let op het hete handvat...Erik weet hier raad op! Het was geweldig...om nooit te vergeten. Links in de hoek zat Lene, een Noorse vriendin van Erik en Margot die uitgenodigd was voor de koffie.Van koffie moet je plassen...Ik ging naar het toilet....zag ik tot mijn verbazing een piano in de wc staan!! En weer terug naar de warme oude stal...door de regen!
Ik keek toe vanaf het balkon.![]() |

We lieten de boom de boom en gingen de volgende dag vissen in de Folla met Henny. Hier is het nog mooi weer en zon!
Rechts van Henny staat Hans in de verte.Er werden "40 cm plus" vlagzalmen gevangen.
Onderstaand mijn kleine reactie op het mooie blog.
Hoe wij als eenvoudige volgers de vele maanden zijn doorgekomen zonder de belevenissen, de strijd, de nederlagen, de victorie van het harde bestaan in Noorwegen, weet ik nog steeds niet.
Soms, in een overmoedige bui, dacht ik: ik moet ze eens opzoeken. Hans en Riekje bemoedigen, een hart onder de riem steken en vragen: wanneer ga je nu eindelijk weer naar Skogli? Je bent er toch niet alleen voor jezelf maar ook voor ons.
Wat ben ik dan weer blij dat de stroom van berichten over het harde bestaan daar ver weg weer op gang kwam. Had al visioenen dat ze getweeën in Hellevoetsluis samen op de bank zaten om naar SBS of RTL te kijken. Want je glijdt behoorlijk af als er geen uitdagingen meer zijn.
Maar nu zagen we: Riekje zeemt, Hans zaagt en zwoegt. Riekje verzorgt de Kerstengelkens en Hans houdt handmatig het gazon in toom.
Kijk, dat willen we nu graag zien: een actief ouder stel, genieten van de BBQ en andere ontberingen, oog voor de plantjes, de mossen en de lege jampotten die hoognodig gevuld moeten worden.
Speciale aandacht ging toch wel uit naar de piano op het toilet. Kennelijk hebben Hans en Riekje in Hellevoetsluis geen piano of toilet, terwijl Händel met zijn Watermusic toch wel anticipeerde op de combinatie.
Hou vol daar in Skogli en ontzie de onschuldige vissen een beetje. Zo te zien zijn er geen scheve berken meer in Skogli, hooguit wat scheve gezichten in Nederland.
Jan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten