Lieve volgers.
Het wordt weer tijd voor een nieuw bericht. Wat hebben we de laatste weken zoal gedaan? Hans en Henny hebben met het bootje gevist op een meer.
Op een middag zijn we samen naar de Glomma geweest om te vissen, ik aan het water met het stoeltje en een boek. In ons bos heb ik plekken ontdekt waar nog heel veel bosbessen staan...dus op een dag ruim 3 kilo geplukt! En jam van gemaakt.
Hans heeft het gras nog een keer gemaaid.
Voor de badkamer heeft Hans een nieuw handdoeken kastje gemaakt. Het oude was te ondiep voor handdoeken. Ik heb het kastje geverfd, zo ook het plafond van het afdak in de grondverf gezet. Daar heb ik wel een aantal dagen over gedaan. Het is heel zwaar om boven je hoofd te verven, staand op een ladder.
Zondag 28 augustus hebben we de berg waar we op kijken beklommen! Naar 880 meter hoogte en boven de boomgrens. Prachtig uitzicht over het dal met de Glomma, ons huis zagen we liggen als een klein rood stipje.
De binnenkozijnen bij de eethoek hebben door de zon te lijden gehad. Er zaten barsten en scheuren in het verfwerk. Die heb ik geplamuurd en opnieuw gelakt. Gelijk maar de ramen binnen en buiten gezeemd aan de balkonkant.
We hebben een berk omgezaagd in het stuk bos langs de weg naast het land. Toch weer groter dan we dachten... de stam in stukken van 30 cm gezaagd en de stukken omhoog gedragen naar de weg toe. Later opgehaald met de auto en de aanhanger.
Zaterdag 20 augustus. Stond er ineens een lange goederentrein stil bij ons huis. Waarschijnlijk de beveiliging, de trein uit Koppang zou op die tijd vertrekken. Twee treinen op een enkel spoor gaat niet! De goederentrein ging voor!
Na regen komt zonneschijn! Deze bijen zijn druk met honing verzamelen. De gele donsballen op hun rug zijn de verzamelplaatsen van de honing. Heel vernuftig...ze gaan aan de onderkant van de leeuwenbek-bloem hangen en trekken zo de bloem open en met hun lange roltong tappen ze de honing. Wat is de natuur toch mooi!
De trailer is door Hans beter aangepast aan de afmeting van de boot. Die ligt met de onderkant nu mooi op de rollen.
Zondag 28 augustus. Deze berg, waar we vanuit Skogli op kijken hebben we beklommen. Het was ideaal weer: zon, wind en niet te warm. Bergschoenen aan, rugzak mee en gaan! Er was een route uitgezet.
Vol goede moed begonnen we aan de klim...er zaten steile stukken tussen, maar na een uur klimmen kwamen we bij de boomgrens...800 meter. Deze foto staat ook op de routebeschrijving...karakteristiek!
De route was goed aangegeven met rode lintjes. We klommen al hoger... de Glomma kwam in zicht.
We naderen hier de boomgrens...de loofbomen zijn de laatste bomen die hier kunnen leven als er ijs en sneeuw ligt. Loofbomen verliezen hun blad en kunnen beter tegen kou.
De beloning is een prachtig uitzicht. Hier kijk je naar Koppang.
Daar sta je dan in je t-shirtje op 888 meter hoogte.
Er werden veel foto's gemaakt en zelfs gefilmd!

Rechterkant van de foto boven de Glomma iets omhoog zie je de tunnelweg als een wit boogje. Links daarvan ligt Skogli.
De bomen hier hebben de vreemdste vormen , geknakt, of de top eraf....
Tijdens deze tocht zagen we zoveel bosbessen!! Volle struiken met grote zoete bessen.
Vandaag warme dag! Hans was deze dag met een Nederlandse vismaat naar de Folla. Ik heb mezelf nuttig gemaakt en de kozijnen geverfd. Door de zon hadden ze veel te lijden gehad.
![]() |
Je ziet scheuren en barsten in het kozijn. Gelukkig geen schade, het hout is nog keihard. |
De rode bessen-oogst was matig Door de droogte zaten er weinig bessen aan de struiken. Drie potjes bessengelei heeft het opgeleverd.
![]() |
Stukje bij beetje verf ik het plafond van het afdakje...Niet fijn boven je hoofd... en die |
Iedere keer een vak....en als het in de grondverf staat hoop ik dat het aflakken makkelijker gaat! Het kussen is voor mijn bovenbenen... de druk van de ladder doet pijn aan je bovenbenen.
![]() |
Hans maakte van resthout dit kastje voor de badkamer. |
Deze prachtige vlinder kwam steeds op de vloer van de hut zitten toen wij in de deur van de hut aan het kastje werkten.
Henny kwam even langs op de motor.


Daar gaat onze motormuis!
Nu de caravan een andere plaats heeft is het erf weer vrij. De oude houtslee staat nu weer in het zicht. Daar haalden ze vroeger het hout mee uit het bos, getrokken door een paard. Bovenop de staat het ronde schouderstuk voor het paard. En de kettingen waarmee de boomstammen op de slee vast gemaakt werden.De zwaluwen zijn er nog...de jongen zitten op de draad uit te rusten...nog nooit zoveel zwaluwen gehad! We telden er ruim 30!
We beleven hier veel plezier aan...zo leuk ze te horen kwetteren en ze zijn niet schuw. Ze blijven gewoon zitten als je op het balkon staat. En... ze eten de insecten op uit de lucht!
Toen ik de was op ging hangen ontdekte ik deze spaanders in het gras tegen de gevel van de Noordkant aan.
De rode kleur kwam me wel heel bekend voor. Het zijn spaanders uit de buitenwand van het huis, dit is door een specht gedaan die een gat wil maken ergens bij het dak. We horen hem ook hard tikken als hij aan het hakken is!😡 De etterbak!!!
Komt er een antiek treinstel voorbij!!!
Daar gaat tie weer naar zijn vriendjes...
IIk ben op paddenstoelen jacht gegaan....
Deze had ik nooit eerder gezien...wat een structuur!!!
Deze berk zochten we uit om brandhout van te maken...een hele hoge en weinig zijtakken...
Het was een taaie rakker....doorgezaagd tot de kern en toch niet omvallen. Hans kon hem gelukkig naar de goede kant omduwen. Te zien op you tube via de link
Precies goed, over het slootje...
De zijtakken werden eraf gezaagd en die konden op het land blijven liggen...
De stukken met de kar opgehaald...nu nog klieven en stapelen...best veel van een boom.
De ventilatieroosters van de kelder luikjes hebben we weer dicht gemaakt. Hier zie je de waterinstallatie. Er moet een houten hokje omheen gemaakt worden met isolatie. De apparatuur mag niet bevriezen. Een klein kacheltje zal dan het hokje boven nul houden.
--------------------------------
Toch wil ik nog stilstaan bij het volgende...
In Memoriam
Op 1 september j.l. is onze lieve neef Chris overleden aan de gevolgen van Covid. Hij was een trouwe loge op Skogli en genoot van het huis, de natuur en Noorwegen. We zijn dankbaar dat we hem zoveel gelukkige dagen op Skogli konden geven...We zullen je missen, Chris...--------------------------------
Liefs van Hans & Riekje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten