Lieve mensen
O wat zijn we blij weer op Skogli te zijn... zo vertrouwd, of we niet weg geweest zijn. En toch zitten daar 8 maanden afwezigheid tussen. Het huis en erf troffen we in goede staat, wel waren we verbaasd alles zo groen te zien, ook het onkruid op het erf!
De reis ging voorspoedig, dit keer met een andere boot, de Stena lijn van Kiel naar Goteborg. Die vaart pas om 19 uur af zodat we de tijd hadden om van Hellevoetsluis naar Kiel te rijden. We hadden een luxe hut genomen ( er was geen andere meer beschikbaar, ha,ha,) en daar hebben we van genoten! Alles erop en eraan! Om 9.15u kom je aan in Goteborg. Dan is het nog 550km naar Skogli, best wel ver! De route is mooi, landelijk, maar ook smalle landwegen met veel bochten. Heel vermoeiend rijden. We waren heel blij dat we om 18 uur aankwamen in ons huis.
De volgende morgen stond ik (mijn ochtend ritueel) op het balkon bij de voordeur de frisse lucht op te snuiven toen ik vanuit mijn ooghoek iets zag bewegen...een grote bruine sneeuwhaas hipte vrolijk door het gras, zo voor mij langs. Of hij wilde zeggen:"Ben je er weer, Velkommen". Wat een mooi begin van ons verblijf hier.
Nog een cadeautje...de eerste dag boodschapoen doen in Koppang. Op de terugweg liep er ineens een jonge eland op de weg!!! Hij was al groot, twee-jarig dachten we. Hij rende een stuk voor ons uit en schoot toen het bos in.
We moesten echt acclimatiseren en de eerste week waren we gewoon moe! Veel slapen en lang!!! Toch heeft Hans de tweede dag al een klusje gedaan. Het vogelhuisje bij de deur was door een specht gemold en van hout is er een nieuw huisje gemaakt.
Deze week was het prachtig weer, het was zo warm dat we daar de eerste dagen last van hadden. We zijn nog niet weg geweest, behalve boodschappen doen en we hebben zaterdag gevist aan de Glomma , heerlijk op ons eigen stekkie.
Hier volgt het foto (reis) verslag:
De dag voor vertrek groeit de stapel bagage...opgemerkt dat dit de visuitrusting van Hans is. (Mijn bijdrage is een blauw AH kratje...)
En daar horen deze hengels bij....
 |
| Bij van der Valk dronken we koffie, daar waren we wel aan toe omdat we 06.00 uur al wegreden uit Hellevoet.  Nostalgie....een afbeelding van Avi Fauna op het suikerzakje.  Om 13.30u waren we bij de Elbe tunnel, altijd een stuk autobahn waar je veel files hebt. Nu boften we, het was erg rustig!  Om 14.45 uur waren we bij de afslag naar de veerboten.  En konden we na inchecken in de rij...rechts achteraan.  We waren er al om 16.00 uur, dus we moesten de tijd doden. Je kijkt wat om je heen. We wisten niet wat we zagen... Je zal met een enorme camper reizen en dan een aanhanger hebben met daarop: een motor, een rubber boot en een Smart auto !!! |
Onze hut, een luxe. Heerlijk ruim, met een bureautje, een toilettafel, een koelkast met minibar en een mooie badkamer.
Dit was wel een verrassing...bier, witte wijn, water en chocolade
Onderweg is er ook af en toe een sanitaire stop nodig...Hans met de wc rol het bos in. Ik bleef bij de auto. Komt er een levensgrote truck met boomstammen de weg af rijden terwijl Hans in het bos zit verscholen. Ik zie de truck stoppen om te kijken wat Hans daar aan het doen is in het bos. Zwaaien met de pleerol was voldoende, de truck reed weer door. Ik stond bij de auto en keek ernaar! En gelachen dat we hebben...
De volgende dag zijn we alles gaan bekijken, het huis en de omgeving. Er ligt hier nog een beetje sneeuw op de berg en tot onze schrik zagen we werklui die een HEK langs het spoor aan het maken waren!
We zijn die middag naar beneden gelopen om te kijken wat voor hek dit nu is. Het is wel 2 meter hoog en het gaat vanaf Lars zijn huis ver voorbij het viaduct. Is dit voor de veiligheid dat je niet op de rails kan komen of voor de elanden? We snappen er niks van, wel dat het heel veel geld kost!! Verspilling vinden wij het. En niemand van de omwonenden is hiervan op de hoogte gebracht.
Het is warm deze dag...we moeten nog erg wennen aan deze temperaturen...Je kunt op deze thermometer zien dat het van de winter max.-28 graden is geweest en nu + 28 graden! Wat een enorm verschil...
 |
| Langs de hut groeien zelfs berkjes...allemaal zaailingen. |
 |
| Tegen de schuur staat nog steeds de oude slee, die Martin en Marjolein in een winter van 15 jaar geleden van de zolder hebben gesjouwd. Het is een oud werktuig, het paard ervoor trok de boomstammen uit het bos, in de winter als er sneeuw lag. |
 |
| Rondlopend rond het huis kom ik de enorme spar tegen, we noemen haar Hulda, geplant door de dochter van de vroegere eigenaar die in de hut begonnen is. |
 |
| Deze zijn zo schattig, overal groeien deze bosviooltjes. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten