maandag 31 augustus 2020

Skogli bulletin nr 8 -vanaf 23 augustus 2020

 Lieve volgers.                                                     

Deze week was Hans weer op honk na vorige week dagelijks vissen met de Nederlandse vismaten. Ze hadden een mooie week wat weer betreft, het aantal vissen was minder mooi. In de visweek heb ik me bezig gehouden met grasmaaien, de vogels voeren, van mijn online cursus portretschilderen wat opdrachten gedaan, naar de postbus gelopen, veel in de zon gezeten met een boek en een nieuw project bedacht: een oud geverfd spijlenstoeltje uit Skogli dat we 10 jaar in de schuur in Hellevoet hebben bewaard om ooit thuis te logen. We hebben het weer mee terug genomen naar Skogli en ziedaar.... nu is de tijd daarvoor aangebroken. We beleven nu eenmaal veel plezier aan het opknappen van oude meuk.En er staan hier nog genoeg oude geverfde grenen meubels die geloogd kunnen worden! ( dus Jan, die piano met schellak is niet nodig )

Maandag kwam de brandweer bij ons om inspectie te houden i.v.m.brandbeveiliging. Dat wordt eens in de zoveel jaar gedaan.En om de drie jaar wordt de schoorsteen geveegd bij vakantie huizen. Alles was in orde, we hadden dan ook de kachels schoongemaakt en zelfs de ruitjes gepoetst! De veegluiken in de kelder hadden we leeg geschept, daar kwamen weer twee emmers as en roet uit!

Dinsdag was een regendag en zijn we naar Koppang geweest om cement te kopen voor de schoorsteen van de hut die afgelopen winter ingestort is en voor de komende winter weer hersteld moet zijn. Bij Edward en Diane even koffie gedronken en bijgepraat.

Woensdag en vrijdag is Hans gaan vissen met een Nederlandse kennis die hier op vakantie was. Ik heb me aan het project "stoeltje" gewijd.

Zaterdag is Hans gaan vissen in de Folla met Henny en van de gelegenheid gebruik gemaakt om naar een houthandel vlakbij Folldal te gaan. We hebben schroten nodig als in november de balkondeuren boven vervangen worden door twee ramen. Onder de ramen zal het binnen afgetimmerd worden met een passende maat schrootjes. De aannemer kon ze niet hier krijgen. Dus zo is het nu geregeld. 

De herfst komt eraan! Nachtvorst is dichtbij en de paddenstoelen schieten de grond uit!

Hieronder volgen de foto's.

We beginnen maar met het nachtkastje.... het wordt in elkaar gezet, Hans zijn specialiteit.

Pronkstukje geworden vinden wij...nu nog een plaatsje zoeken.


Na passen en meten en het verwarmingselement wat verplaatsen kon het op onze kamer staan.

Het kastje rechts hadden we eerder van de sloop gered en opgeknapt. We slapen nu tussen twee kastjes van de vuilstort!


Een groothoeklens geeft een vertekend beeld, maar wel een indruk van de Master Bedroom.

 
 

Een tussendoortje.... dit bankje komt uit het hotel in Trondheim dat de familie van de vorige eigenaar van ons huis bezat. We hebben het bankje  gered van de vuilstort, het stond al klaar om weg te brengen, maar bij nader inzien vonden we het toch zonde! Het is een kwaliteitsmeubel, het metalen plaatje onderop vermeldt dat het afkomstig is uit een meubelzaak uit Trondheim. Dus naar binnen gebracht en de oude laklaag, ja schellak!! eraf geschrapt.Staat nu naast de open haard. Is mogelijk gebruikt om een koffer op te zetten?

 

Nog meer husfliden. De etiketten op de jampotten geplakt. Ze staan klaar om mee te nemen naar Nederland.

De auto van de brandpreventie staat op de oprit.
Na de inspectie in huis werd de schoorsteen geveegd. Hoeft Hans dat niet te doen gelukkig!

De enige opmerking was dat er geen brandmelder in de kelder was. Er staat wel apparatuur in de kelder: de vrieskast en de boiler. We kregen deze van de brandweerman.



En maar gelijk in de kelder opgehangen....

Even buiten kijken.... de bessenstruiken staan vol in het blad en zullen volgend jaar bessen gaan geven...Henny's "prive" struikje vooraan doet het ook goed!!
 
Deze stonden ineens bij de hut. Hans ontdekte ze toen hij de vogels ging voeren. We hebben deze nog nooit ergens gezien...Ze zijn heel klein, 2 cm doorsnee...
 

 

 



Meer mini paddenstoeltjes in het gras bij de hut. Daar maaien we niet meer en nu groeit er van alles en vind je dan deze geeltjes...


De herfst komt eraan...de blaadjes van de berk liggen al in het gras...en 's nachts komt het dicht bij het vriespunt.  





Op deze morgen hing de bewolking in het dal... geen berg te zien!!! Dat moet voor mijn neef Jan toch een prettig gezicht zijn?
 
Het is net het Kralingse bos, toch?
 

Niet alleen de vogels eten van het voer...eekhorens lusten dat ook! Deze is heel brutaal, ik kon heel dichtbij komen met de camera en hij bleef gewoon dooreten.

 

We gaan af en toe naar de waterput kijken....de berg op. Onderweg naar boven zag ik deze gigantische paddenstoel.


Een echt herfstplaatje....je kunt deze paddo eten maar ik waag me er niet aan!

Bij de waterput aangekomen meet Hans met een peilstok de waterstand. Die geeft 35 cm aan, d.w.z. dat er nog maar 600 liter water in zit en er komt momenteel niks bij! We zijn er nog niet uit wat de oplossing kan zijn en wachten op een advies van een expert. Dat gaat in Noorwegen wat langzamer dan in Nederland... wordt vervolgd....

We sluiten af met de mooie bloemen van de monnikskap, die Ethel eens geplant heeft.

Neef Jan sluit weer af met zijn column.

 De trouwe volgers van de blog uit Skogli kijken nergens meer van op: wat er nu weer allemaal gedaan, gepoetst, geschrapt, gevist en gecontroleerd wordt wil je eigenlijk heel graag weten.

Een oud spijlenstoeltje, gevonden in Noorwegen, meegenomen naar Hellevoetsluis en dan weer terug naar Noorwegen om daar opgeknapt te worden. Ja, dit soort efficiency kent geen logica. Althans niet bij de heer en mevrouw Wols. Je gaat je wel afvragen of het opknappen van oude meuk  ( “er staan hier nog genoeg oude geverfde grenen meubels”) een soort van Noorse obsessie is. De donkere dagen, waar zonlicht niet te zien is in Noorwegen, komen er aan en dan moet je wat.
Als altijd zijn de foto’s weer prachtig: je krijgt gewoon zin om naar Skoglio te gaan. Niet voor de elandkeutels, of de bosbessen, maar gewoon omdat er momenten zijn dat de bergen zich soms niet te zien zijn. Glorieuze momenten. Maar om dit te vergelijken met het Kralingsebos is te min. Het lijkt meer op de Hoge Veluwe, waar wilde zwijnen lopen die ook keutels produceren. Alleen wij, bewoners van de Veluwe, nemen die keutels niet mee. Keutels in een zakje doen is een oude vieze gewoonte van de Noren en de import-Noren.
De waterput blijft ons volgers toch wel zorgen baren. Wat moet dat worden later dit jaar: geen water, geen zon, zijn de ramen wel op tijd klaar en natuurlijk wel Henny, visvrienden ( alhoewel vissen die mensen niet als vrienden beschouwen, maar dit terzijde).
We gaan het lezen in de volgende blogs: met enige vrees, spanning en hopen maar dat het Hans en Riekje goed gaat. De echte spirit van de gemiddelde Hellevoetsluise natuurmens, en Hans en Riekje zijn boven-gemiddeld, moet ze erdoor heen helpen. En wij zijn dan de getuigen, vanuit onze verwarmde woonkamer, vis-uit-een-blikje en water uit de kraan. Ja wij volgers lijden wat af.

Jan

donderdag 20 augustus 2020

7e Skogli bulletin vanaf 10 augustus 2020

Lieve volgers.

De hittegolf uit Nederland is naar het Noorden over gewaaid. Door de warmte zijn de bosbessen snel gerijpt...Deze week stond dan ook in het teken van De Bosbes. 's Morgens de berg op en twee kilo plukken, in ongeveer een uurtje. Op een van mijn plukdagen stond er een auto langs de weg bij ons bos, precies op de plek waar ik wilde plukken, daar staan heel veel bosbessen en het terrein loopt omhoog, zodat je bijna rechtop staand kunt plukken. Dat scheelt bukken.... Dat wisten meer mensen blijkbaar, want er waren drie mensen driftig aan het plukken! Er stonden drie grote emmers en een krat klaar voor de oogst! Even kreeg ik het gevoel van wegwezen...dit is ons bos en onze bessen!! Ik ben wat hoger geklommen dan de plukkers, en ik zag al plukkend dat er zo veel bessen waren...Binnen 45 minuten had ik mijn emmer vol. Ik ben wel een praatje gaan maken met een van de plukkers, en hij vertelde dat hij op weg was naar zijn hut op de fjell naar Ringebu en onderweg bosbessen wilde plukken om jam van te maken. Aardige man, zich van geen kwaad bewust. Ik vertelde dat ik een Nederlandse ben en dat we in het rode huis vlakbij wonen. Verder niks gezegd. Het is ook niet uit te leggen dat het bos aan de overkant van de weg bij Skogli hoort. En daarbij heb je in Noorwegen "Allemansretten" een gewoonterecht om prive terrein te betreden om van de vrije natuur te genieten. Toegestaan is  wandelen, fietsen, zwemmen,varen, paddenstoelen en bessen plukken en voor een nacht een tent opzetten. Zelf heb ik ook vaak geplukt in iemand zijn bos. Maar het is wel een rare gewaarwording  ineens mensen in je bos te zien...                                                                

Maandag hebben we een fietstocht langs rivier de Atna  gemaakt, best pittig, 300 meter omhoog gefietst op mountain bikes ( geen elektrische!!) Het is een afgesloten weg met een slagboom, maar fietsen mag daar ( allemansrecht) Naar de jachthut van de familie Mathiesen ( groot grondbezitter in deze regio) gefietst, die aan een grote waterval ligt. De weg verder afrijdend kom je bij een brug over de Atna waar een hek de weg afsluit. Natuurlijk hebben we de fietsen over het hek getild en zo konden we de weg verder afrijden. Prachtig plekje aan de rivier gevonden om even wat te eten en te drinken.

Woensdag naar de Folla geweest. Het was weer zonnig en warm. Met mijn voeten in de rivier gezeten, terwijl Hans zijn visjes ving. Als afsluiter hebben we in Grimsbu een hamburger gegeten. 

Donderdag boodschappen gedaan bij de Kiwi in Koppang en naar de aannemer geweest om de opdracht te bevestigen voor de nieuwe ramen. Dat kan pas half november gedaan worden!
Dan zullen we weer in Nederland zijn, maar we vinden wel een oplossing.

Vrijdag kwamen de  visvrienden van Hans aan in Koppang en het weekend heeft Hans ze allerlei stekken laten zien om te vissen. Ik heb me vermaakt op het balkon in de zon met een mooi boek. Om de 4 uur kwam de trein voorbij, dat gaf weer de nodige afleiding. In de schaduw van het huis nog wat geschuurd aan het nachtkastje. Eindelijk is het nu echt kaal en blank geworden. Vraag niet hoeveel uren daarin zitten inmiddels. 

 Zaterdag was de 99e verjaardag van oma Cootje. Ze heeft een hele mooie dag gehad, en het was gelukkig minder warm die dag. 

Hier volgen de foto's...


Elke morgen een uurtje de berg op om bessen te plukken



.




Staat daar een auto op de weg, precies op de plek waar ik bessen wil gaan plukken!

. 
En ja hoor, staan er drie mensen te plukken op "mijn" plek!! Emmers vol gaan de auto in. Je kunt er niks aan doen, het is een andermans recht in Noorwegen. Gelukkig staat het vol met bosbessen, goede oogst dit jaar!!


Dit is twee kilo.... met de kam geplukt.
 
Met een zeef haal je de blaadjes en takjes eruit. De witte bessen zijn de onrijpe vosbessen ((tyttebaer) die haal ik er later uit.

De "schone" bessen, eerst wassen en de tyttebaer (vosbessen) gaan drijven zodat ik ze er makkelijk uit kan vissen en dan de pan in.

 

De jam koken is niet veel werk, maar de jampotten goed schoonmaken met soda en kokend water is een tijdrovend werk.

 

Ze zijn gevuld en op hun kop gezet om zo af te koelen.

Nu alleen de etiketten er nog op.... het zijn er 34 geworden; leuke cadeautjes. Lekker en gezond!

Maandag met de auto naar Mogrenda, daar kun je voorbij de slagboom in de verte de prive weg affietsen naar de brug over de Atna, waar een mooie waterval is.

Na een uur fietsen kwamen we bij de jachthut. Hans kijkt in de koelkast die buiten staat of het  bier al koud staat!
 
 
 
Dit is een mooi stuk van de Atna, vanaf de jachthut loop je zo naar beneden.
 
 
Er komt een beekje in uit.... hier hebben we jaren geleden vaak gevist.


 
De jachthut wordt nog gebruikt, zeker in het jachtseizoen.




                                          . 

  

De ouwetjes hebben het gehaald....we staan op de brug over de Atna.

De fietsen even tegen de brugleuning gezet.

Hier stroomt het heel hard, een echte stroomversnelling...

Weer een Bom (slagboom) waar je onder door mag kruipen om verder te fietsen...

Onderweg een mooi plekje aan het water gevonden om wat te eten en te drinken.

Als je Atna over de brug binnenkomt zie je een bloembak die door enkele vrouwen uit Atna beplant en verzorgd wordt. Elk jaar staan er gele afrikaantjes in!    (tja ze heten nu eenmaal zo!)
 


      

Een dagje naar de Folla. Op RV 3 wordt geasfalteerd. Een rijbaan is buiten gebruik en met een "ledebil" ( volgauto) wordt je geleid. Soms 15 minuten wachten voordat de tegenliggers gepasseerd zijn.
 
Dat is stof happen !!
    
   




Zo rijdt je dan in de file langs de werkzaamheden richting Folldal.
 
Het werk gaat dag en nacht door....de wegwerkers werken 4 dagen en zijn dan 3 dagen vrij. Ze overnachten in deze portocabins. Het werk wordt uitgevoerd door dezelfde aannemer die bij ons de tunnelweg heeft aangelegd.
 
 

Een van de plekken waar je kunt vissen in de Folla.

Hans in de rivier in zijn element!! Mooi weer, de Folla en een lijntje uitgooien...wat wil je nog meer?

                              Een mooie vlagzalm met koperkleurige vinnen.

Een andere plek aan de Folla.... Verderop zaten twee vouwen te zonnen en ineens vloog hun tentje het water in door de harde wind. Dat was een leuk schouwspel...je moet hard rennen over hobbelige stenen om dat ding bij te houden in die sterke stroom!!! Maar ze hebben hem vlak voor de stroomversnelling kunnen pakken. Ze moesten wel het water in...

En het ving redelijk.....


 

Voor mij was het wel uit te houden zo ..lekker windje en met de voetjes in het koude water....


              
In de winter worden de elanden bijgevoerd met balen stro. Hier zie je de restanten van zo'n voederplek. 
Het gevolg is dat op deze voederplekken heel veel elanden poep ligt. De keutels zijn  mooi ovaal gevormd en de toeristen handel laat ze verven en maakt er kralen kettingen van! Zo kun je voor veel geld elandenpoep om je nek hangen! 


Ik neem wel eens een zakje poep mee om de bessenstruiken te bemesten...


Als afsluiting van een dagje Folla happen we altijd een hamburger of een lovstek weg bij de 3K's in Grimsbu Turistensenter. Uiterst vriendelijke bediening daar!! 


Op de terugweg uitzicht op de bergen van Rondane.

Deze is speciaal voor Jan....die dol is op bergen....😂

Na een regenbui kregen we een dubbele regenboog te zien.


Er volgden een paar warme dagen.... onder het balkon in de schaduw was het uit te houden.


Af en toe kwam de trein voorbij....


De thermometer geeft 30 graden aan in de schaduw!

 Ik denk dat er velen onder jullie benieuwd zijn naar het nachtkastje van de vuilnisbelt! Het is nu kaal geschuurd en in een loogkleur gebeitst. Het schuren was vreselijk, met grof schuurpapier op de bandschuurmachine kreeg je de schellak laag eraf! ( mondkapje deed je graag om)

 

Met deze mooie zonsondergang wil ik afsluiten, om zo wat ruimte aan mijn neef Jan te geven voor zijn zeer gewaardeerde column!!

Groet van Hans & Riekje


Soms, beste volgers, soms bekruipt mij wel eens de gedachte: als alles klaar is, wat dan in Skogli!
Gelukkig werd mijn angst toch weer weggenomen na het lezen van het bulletin. Bessen plukken, praatje maken met een plukker, een heer van stand, fietsen, met je voeten in het water zitten, vissen zo lang er nog vissen zijn en tenslotte schuren aan een Noors kastje.

Bij de vermelding van het bessen plukken  had ik een kortstondig vreselijk visioen. Want als de helling zo steil is dat je kan plukken zonder te bukken, bijna rechtopstaand, waar laat Riekje de emmer dan? Gelukkig bij het beter lezen stond deze onder aan de berg  een aardige Noor stond, die zich niet van Riekje of enig ander kwaad bewust was. Daar stond de emmer dus en elke keer met een handje bessen weer naar de aardige meneer, bijkans bewusteloos, om daar de bessen in te doen. Ja, zo kom je de tijd wel door!
 Blij te lezen dat er ook nieuwe ramen komen: zo ging het niet langer. Het tocht zonder ramen. Wind en weer hebben vrij spel en Iedereen kan er zo maar in. Zal ook wel weer allemansretten zijn. Aardig land Noorwegen, maar je moet wel ramen en deuren hebben.
Ook  kijk ik graag naar de vele fraaie foto’s.  Dat wil zeggen meestal. Maar in deze serie zijn er enkele die ik liever niet zie:
Allereerst de serie van de elanden poep. Het begint met een onschuldig sfeerplaatje van een voederplek, dan krijg je keutels te zien, die wel erg op vergrote bosbessen lijken en dan een plaatje van het opruimen van de keutels. Dat zie in NL ook: de hondenbezitters met een plastic zakje hondenpoep. In Noorwegen ruimen Hans en Riekje de poep ook op en nemen ze mee in een plastic zakje. Dan volgt de foto van een Elandsteak of Lovsteak. Fijne associatie geeft dat. En de bergen van Noorwegen zijn om te janken…….
Tot slot voor wie zich zorgen maakt:
Nog even en we hebben weer de donkere dagen voor Kerst. Geen Noorderlicht in Helvetefotlås.  Een huis met solide ramen. Elke dag bosbessenjam. Ik wil er niet aan denken.
Daarom, na overleg met Hans:
Heeft iemand nog een oude piano met een stevige laag schellak? Of  nog liever een vleugel?
Te bezorgen in Hellevoetsluis. Help je vrienden, familie de winter door. 

Jan