zondag 9 augustus 2020

6e week Skogli- 3-10 augustus 2020.

 Skogli bulletin 6e week 3-10 augustus 2020

Lieve volgers.

De ( Corona) tijd snelt voorbij….  We zijn hier nu al 7 weken! Vanaf 3 augustus is het weer beter geworden, niet koud meer en temperaturen boven de 20 graden. Verleden week hadden we de kachel in de keuken nog aan!!! Wel makkelijk nu we uit de kelder hout kunnen pakken. Een vreemde gewaarwording om Hans met een krat hout te zien sjouwen in hartje zomer! Maandag was nog een regendag en daarna klaarde het op. Konden we weer naar buiten!!
Dinsdag kwam de aannemer uit Koppang bij ons. We hadden hem gevraagd een offerte te maken voor het plaatsen van drie thermopane ramen. Het badkamerraam willen we vervangen. Nu zit er een binnen- en buitenraam in de badkamer en het binnenraam halen we er ’s zomers uit zodat we de boel kunnen openzetten na het douchen. “s Winters kan dat niet en is het een vochtige toestand. Een nieuw thermopane  raam met ventilatie opening zou welkom zijn.
En twee ramen willen we in onze slaapkamer laten plaatsen. De oude balkondeuren willen we vervangen door twee openslaande ramen met dubbelglas. Het balkon gebruiken we nooit en ’s winters valt daar een enorme vracht sneeuw op die van het dak af glijdt. De deuren zijn dan gebarricadeerd en Hans heeft heel veel moeite de ijsmassa van het balkon te krijgen. Dus hebben we bedacht het balkon af te breken en op de draagbalken een schuin afdak te maken, zodat de sneeuw eraf kan glijden! De aannemer maakt ook hiervoor een offerte en het hangt van de prijs af of we het afdak laten doen of zelf met de aangeboden hulp van Dick, mijn broer. Dat wordt hopelijk volgend jaar.
We wachten af wat de prijs gaat worden.
Woensdagmiddag kwam er een grote tankwagen het erf oprijden. Die kwam voor het jaarlijkse leegzuigen van de septictank. Dat wordt hier heel secuur gedaan, de tank wordt schoon gespoeld en weer aangevuld met schoon water. De commune regelt dit.
Donderdag is Hans een dagje gaan vissen met een vismaat uit Nederland die met de caravan hier op vakantie is. Ik heb me bezig gehouden met bosbessen plukken, in etappes, want het is zwaar werk en een aanslag op je rug! ’s Avonds jam van de bessen gemaakt, vers uit het bos geplukt!!Er staan heel wat potjes klaar!
Er is nog geen nieuws te melden over onze waterhuishouding. Het deksel van het bronhuisje bij de hut hebben we weer dichtgeschroefd. Dit avontuur is hierbij afgesloten!!
Zaterdag zijn we naar Atna gefietst!! Dat is 22 km heen en terug, en bergje op en bergje af!!!Bij de Coop een lekker broodje gekocht en daar buiten opgegeten. Het was heel druk in Atna! Het Clopheim cafe had een vol terras met vakantiegangers. En een volle parkeerplaats!
Verder zijn we het nachtkastje aan het restaureren, d.w.z. afbijten, schuren en nog eens schuren. Er zit een olieachtige beits-laag ( schellak) onder de verf die er moeilijk af te krijgen is. Wanneer we zin hebben gaan we er een stukje eraan werken. leuk project! 

Hier volgen de foto's.

Zo zitten we 's morgens op het bankje van oma Cootje koffie te drinken.
De aannemer kwam dinsdag bij ons om een offerte te maken

        Hij moest het afdak bij de voordeur bekijken .                 

Woensdag kwam de gemeente de septic tank legen met een enorme tankwagen. Het werd heel professioneel gedaan. De tank werd schoongespoeld en weer voorzien van een laag water. Het ging allemaal computergestuurd.

Hans kwam net aan en maakte een praatje met de mannen...Jas aan want het was koud!!

Daar staat het kale kastje....de schellak krijg je er niet af met afbijtmiddel....

 

Dus dat wordt schuren.....met grof schuurpapier, zoals de man die onze vloer geschuurd heeft tegen ons zei: " rocks on the paper".


Genoeg voor vandaag.....  andere keer weer verder.

Dit is dan leuker.... bosbessen plukken. Je moet wel zoeken naar plekken waar ze groeien en waar bessen aan de struikjes zitten.

En 's avonds in de pan om er jam van te maken. Twee kilo heb je nodig voor het recept.

Het avontuur met het bronhuisje hebben we afgesloten....Hans heeft de planken op het dakje weer vastgeschroefd. Het was te mooi om waar te zijn!

Dit is de tunnelweg naar beneden. Een paar weken geleden hebben ze de kanten besproeid met graszaad. Zo jammer dat er meer op de weg terecht is gekomen dan op de wallen...
Ja,ja, we zijn naar Atna gefietst vrijdag. Best zwaar...22 km heen en terug en niet op een vlakke weg!!! Bergje op en bergje af...maar we hebben het gehaald zonder te stoppen onderweg. Bij de Coop lekker broodje gekocht en daar buiten opgegeten.

Zondag prachtig weer.... naar de Glomma gereden ( met de auto) Daar stonden weer prachtige bloemen.  


Ik weet niet hoe ze heten, maar ik heb een stek meegenomen.




Je ziet dat de frambozen rijp zijn....ze vallen zo van de takken af!
 
En ze zijn heerlijk....( was je maar hier, Kees!)


Altijd weer een mooi plaatje...we zagen dat de struiken weggekapt zijn zodat je makkelijk naar het water kan lopen.
Ik zat al gauw op mijn plekje aan het water....
Dit was mijn uitzicht.....
     
    
Zulke keien liggen er, mee gevoerd door het ijs en glad geschuurd....

En daar staat Hans....vast en zeker een vlieg aan te binden

Een bloemetje dat ik hier niet eerder gezien heb,,,,,stond helemaal alleen.
Stukje husfliden... het lampet-stel dat al klaar stond voor de kringloop toch maar weer naar binnen gehaald. Met krijtverf kan het er heel anders uit komen te zien. Al is er iemand in mijn kennissenkring die de bloemtjes kan erg mooi vindt!!
Dit is met lavendel kleur krijtverf. Afgekeurd....te dof en te paarsblauw!


Dit blijf ik mooi vinden.....het is nu 23 uur en het wordt al donker alhoewel je in het noorden licht blijft zien. Daar komt de zon weer op om 05.00 uur.


Hier sluit ik deze Blog mee af, maar.....ik heb nog iets toe te voegen. 
Mijn neef Jan mailt ons af en toe een reactie op ons leven in Noorwegen n.a.v. het Skogli bulletin. Dat zijn zulke bijzondere en welgemeende reacties, die wil ik jullie niet onthouden.
Nu heb ik Jan gevraagd of hij onze vaste columnist wil worden en een reactie aan het eind van een Blog wil schrijven.
En hij doet het!!!!!! 

Hij gaat zichzelf voorstellen aan jullie.

Korte introductie

Het is erg moedig van Hans en Riekje mij af en toe een column te laten maken, waarin op sympathieke wijze lichtvoetig commentaar gegeven wordt op hun blog. Of het sympathiek en lichtvoetig uitpakt, weet ik zo net nog niet.

Maar laat ik mij eerst even voorstellen: ik ben Jan de Vrijer, een volle neef van Riekje. Haar moeder en mijn moeder waren zussen. Bovendien woonde de familie van der Willik en de Vrijer beide in Hillegersberg, zij het dat wij in het arme gedeelte woonden. 

Ik houd erg van landschappen, maar dan zo vlak mogelijk. Denk hierbij aan Noord-Friesland en Groningen. Bergen en bergachtige landschappen vind ik heel erg, denk dan aan Zuid-Limburg en De Alpen. Bergen aan Zee is een twijfelgeval.

De hartstocht van Hans en Riekje voor Noorwegen begrijp ik in het geheel niet, en ben dus helemaal niet jaloers maar volg ze erg graag.


Het Skogli Bulletin, 6de week 3-10 augustus

Wie van jullie is wel eens te “gast” geweest bij Hans en Riekje in Noorwegen? En hoe beviel het?

Ik weet van een neef en nicht, een broer van mij en een broer van Riekje dat zij daar geweest zijn, herhaaldelijk zelfs. En altijd kwamen ze hondsmoe maar wel voldaan weer terug. Ja ze willen zelfs nog wel een keer gaan. En mag de verslagen geloven dat hebben ze allemaal ( nou ja op één na) knetterhard gewerkt. Je kreeg de indruk dat het huis daar een verschrikkelijke buowval was.

En lees nu het blog eens: een paleisje, strak in de verf en een lust voor het oog. Nou ja, behalve dan de slaapkamer ramen, het nooit gebruikte balkon, oude balkondeuren, van eerste eigenaar en zelden gebruikt en een ontiegelijk grote septic tank. Heel bijzonder voor 2 personen. Een idylle: bosbes plukkende Landlady, de Landlord is op jacht ( visjes weliswaar, maar toch…).

 Maar dan de blauwe bloem: geen bekende van Riekje. Haar vader, mijn oom Dick, wist het wel hoe een onbekende bloem genoemd wordt: “Dit is de Ammereetsia” zei oom Dick met een stem die gezaghebbend klonk.

Wat mij trof was het stukje husfliden en het kastje. De eerste of tweede eigenaar heeft er zijn ziel en zaligheid ingelegd om het kastje in boerenstijl netjes af te werken met schellak. Met geduld en mechanisch geweld verwijdert Hans deze fraaie en kostbare laklaag. En kijk ook eens naar het fraaie lampet-stel: pure Art-Nouveau. En wat doen we: met krijtverf, ja kosten en moeite worden gespaard, toveren zij dit museale stel naar de smaak van nu. Alsof je een Rembrandt met plakplastic in rood, blauw, geel, wit en zwart bepakt en dat je dan denkt dat je een Mondriaan hebt. Gelukkig mag het en het resultaat  is toch wonderlijk mooi. Nu het nachtkastje nog.

Ik kijk uit naar de volgende blog en wens Hans en Riekje alle succes en werklust, creativiteit en ook af en toe 37 graden, zodat ze kunnen meeleven met ons.

Jan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten