Skogli bulletin nr 8 -vanaf 23 augustus 2020

 Lieve volgers.                                                     

Deze week was Hans weer op honk na vorige week dagelijks vissen met de Nederlandse vismaten. Ze hadden een mooie week wat weer betreft, het aantal vissen was minder mooi. In de visweek heb ik me bezig gehouden met grasmaaien, de vogels voeren, van mijn online cursus portretschilderen wat opdrachten gedaan, naar de postbus gelopen, veel in de zon gezeten met een boek en een nieuw project bedacht: een oud geverfd spijlenstoeltje uit Skogli dat we 10 jaar in de schuur in Hellevoet hebben bewaard om ooit thuis te logen. We hebben het weer mee terug genomen naar Skogli en ziedaar.... nu is de tijd daarvoor aangebroken. We beleven nu eenmaal veel plezier aan het opknappen van oude meuk.En er staan hier nog genoeg oude geverfde grenen meubels die geloogd kunnen worden! ( dus Jan, die piano met schellak is niet nodig )

Maandag kwam de brandweer bij ons om inspectie te houden i.v.m.brandbeveiliging. Dat wordt eens in de zoveel jaar gedaan.En om de drie jaar wordt de schoorsteen geveegd bij vakantie huizen. Alles was in orde, we hadden dan ook de kachels schoongemaakt en zelfs de ruitjes gepoetst! De veegluiken in de kelder hadden we leeg geschept, daar kwamen weer twee emmers as en roet uit!

Dinsdag was een regendag en zijn we naar Koppang geweest om cement te kopen voor de schoorsteen van de hut die afgelopen winter ingestort is en voor de komende winter weer hersteld moet zijn. Bij Edward en Diane even koffie gedronken en bijgepraat.

Woensdag en vrijdag is Hans gaan vissen met een Nederlandse kennis die hier op vakantie was. Ik heb me aan het project "stoeltje" gewijd.

Zaterdag is Hans gaan vissen in de Folla met Henny en van de gelegenheid gebruik gemaakt om naar een houthandel vlakbij Folldal te gaan. We hebben schroten nodig als in november de balkondeuren boven vervangen worden door twee ramen. Onder de ramen zal het binnen afgetimmerd worden met een passende maat schrootjes. De aannemer kon ze niet hier krijgen. Dus zo is het nu geregeld. 

De herfst komt eraan! Nachtvorst is dichtbij en de paddenstoelen schieten de grond uit!

Hieronder volgen de foto's.

We beginnen maar met het nachtkastje.... het wordt in elkaar gezet, Hans zijn specialiteit.

Pronkstukje geworden vinden wij...nu nog een plaatsje zoeken.

Na passen en meten en het verwarmingselement wat verplaatsen kon het op onze kamer staan.

Het kastje rechts hadden we eerder van de sloop gered en opgeknapt. We slapen nu tussen twee kastjes van de vuilstort!


Een groothoeklens geeft een vertekend beeld, maar wel een indruk van de Master Bedroom.

 
 

Een tussendoortje.... dit bankje komt uit het hotel in Trondheim dat de familie van de vorige eigenaar van ons huis bezat. We hebben het bankje  gered van de vuilstort, het stond al klaar om weg te brengen, maar bij nader inzien vonden we het toch zonde! Het is een kwaliteitsmeubel, het metalen plaatje onderop vermeldt dat het afkomstig is uit een meubelzaak uit Trondheim. Dus naar binnen gebracht en de oude laklaag, ja schellak!! eraf geschrapt.Staat nu naast de open haard. Is mogelijk gebruikt om een koffer op te zetten?

 

Nog meer husfliden. De etiketten op de jampotten geplakt. Ze staan klaar om mee te nemen naar Nederland.

De auto van de brandpreventie staat op de oprit.
Na de inspectie in huis werd de schoorsteen geveegd. Hoeft Hans dat niet te doen gelukkig!

De enige opmerking was dat er geen brandmelder in de kelder was. Er staat wel apparatuur in de kelder: de vrieskast en de boiler. We kregen deze van de brandweerman.

En maar gelijk in de kelder opgehangen....

Even buiten kijken.... de bessenstruiken staan vol in het blad en zullen volgend jaar bessen gaan geven...Henny's "prive" struikje vooraan doet het ook goed!!

 

Deze stonden ineens bij de hut. Hans ontdekte ze toen hij de vogels ging voeren. We hebben deze nog nooit ergens gezien...Ze zijn heel klein, 2 cm doorsnee...

 

 

 

Meer mini paddenstoeltjes in het gras bij de hut. Daar maaien we niet meer en nu groeit er van alles en vind je dan deze geeltjes...

De herfst komt eraan...de blaadjes van de berk liggen al in het gras...en 's nachts komt het dicht bij het vriespunt.

 

 

Op deze morgen hing de bewolking in het dal... geen berg te zien!!! Dat moet voor mijn neef Jan toch een prettig gezicht zijn?

 

Het is net het Kralingse bos, toch?
 

Niet alleen de vogels eten van het voer...eekhorens lusten dat ook! Deze is heel brutaal, ik kon heel dichtbij komen met de camera en hij bleef gewoon dooreten.

 

We gaan af en toe naar de waterput kijken....de berg op. Onderweg naar boven zag ik deze gigantische paddenstoel.

Een echt herfstplaatje....je kunt deze paddo eten maar ik waag me er niet aan!

Bij de waterput aangekomen meet Hans met een peilstok de waterstand. Die geeft 35 cm aan, d.w.z. dat er nog maar 600 liter water in zit en er komt momenteel niks bij! We zijn er nog niet uit wat de oplossing kan zijn en wachten op een advies van een expert. Dat gaat in Noorwegen wat langzamer dan in Nederland... wordt vervolgd....

We sluiten af met de mooie bloemen van de monnikskap, die Ethel eens geplant heeft.

Neef Jan sluit weer af met zijn column.

 De trouwe volgers van de blog uit Skogli kijken nergens meer van op: wat er nu weer allemaal gedaan, gepoetst, geschrapt, gevist en gecontroleerd wordt wil je eigenlijk heel graag weten.

Een oud spijlenstoeltje, gevonden in Noorwegen, meegenomen naar Hellevoetsluis en dan weer terug naar Noorwegen om daar opgeknapt te worden. Ja, dit soort efficiency kent geen logica. Althans niet bij de heer en mevrouw Wols. Je gaat je wel afvragen of het opknappen van oude meuk  ( “er staan hier nog genoeg oude geverfde grenen meubels”) een soort van Noorse obsessie is. De donkere dagen, waar zonlicht niet te zien is in Noorwegen, komen er aan en dan moet je wat.
Als altijd zijn de foto’s weer prachtig: je krijgt gewoon zin om naar Skoglio te gaan. Niet voor de elandkeutels, of de bosbessen, maar gewoon omdat er momenten zijn dat de bergen zich soms niet te zien zijn. Glorieuze momenten. Maar om dit te vergelijken met het Kralingsebos is te min. Het lijkt meer op de Hoge Veluwe, waar wilde zwijnen lopen die ook keutels produceren. Alleen wij, bewoners van de Veluwe, nemen die keutels niet mee. Keutels in een zakje doen is een oude vieze gewoonte van de Noren en de import-Noren.
De waterput blijft ons volgers toch wel zorgen baren. Wat moet dat worden later dit jaar: geen water, geen zon, zijn de ramen wel op tijd klaar en natuurlijk wel Henny, visvrienden ( alhoewel vissen die mensen niet als vrienden beschouwen, maar dit terzijde).
We gaan het lezen in de volgende blogs: met enige vrees, spanning en hopen maar dat het Hans en Riekje goed gaat. De echte spirit van de gemiddelde Hellevoetsluise natuurmens, en Hans en Riekje zijn boven-gemiddeld, moet ze erdoor heen helpen. En wij zijn dan de getuigen, vanuit onze verwarmde woonkamer, vis-uit-een-blikje en water uit de kraan. Ja wij volgers lijden wat af.

Jan